García III de Navarra
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde novembro de 2013.) |
García Sanches III, tamén denominado García I de Pamplona, nado en 1020 e finado en Atapuerca, Burgos, o 15 de setembro de 1054, apelidado "o de Nájera", foi rei de Navarra.
Traxectoria
editarHerdou o trono navarro á morte do seu pai Sancho Garcés III. No ano 1037, cando o seu irmán Fernando I de León solicita a súa axuda para combater o seu cuñado Vermudo III de Galiza preto de Pisuerga, este préstaa, combatendo os dous irmáns unidos contra o monarca galaico na batalla de Tamarón, sendo vencido e morto o último.
A axuda prestada a Fernando foi decisiva para a repartición que os dous irmáns fixeron con gran parte do condado de Castela, aumentando os límites do reino de Navarra até a baía de Santander, ocupando practicamente todo o territorio vasco, e permitindo así que Fernando se apoderá-se da capital galaica, León.
Venceu ao seu irmán Ramiro I de Aragón en Tafalla (1043).
Aproveitando a debilidade dos reinos das taifas, dedicouse a aumentar os seus dominios con logro, conseguindo conquistar Calahorra en 1045.
En 1052 fundou o Mosteiro de Santa Maria la Real de Nájera.
Debido á repartición das terras castelás estalou a loita entre os irmáns, morrendo García III de Navarra na batalla de Atapuerca.