Condado de Castela

Afonso III o Magno, a finais do século IX, decide protexer a cara oriental das súas posesións cunha liña defensiva de castelos ó longo dos vales do Ebro e o Pisuerga, territorio coñecido como Bardulia, con capital en Amaia. Estaba gobernado por condes tributarios de León, que repoboaron a rexión.

O conde Fernán González (923-970), logra certa autonomía de León e consegue que o título de conde sexa hereditario, establecendo certo concepto de dinastía. Coñecido como Conde Lozano, derrotou a Abderramán III xunto co rei Ramiro II en San Esteban de Gormaz.

Sucédenlle outros condes ata que García Sánchez, ó ir casar coa irmá do rei de León, é asasinado e o condado pasa ó rei de Navarra Sancho III, este o cede ó seu fillo Fernando I quen non só é o primeiro rei de Castela, senón que ó vencer en batalla ó rei leonés, Fernando pasa a gobernar os dous reinos e fúndase Castela e León.

Véxase tamén editar

Outros artigos editar