Frantz Fanon
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde novembro de 2019.) |
Frantz Fanon, nado en Fort-de-France o 20 de xullo de 1925 e finado en Bethesda (Maryland) o 6 de decembro de 1961, foi un psiquiatra e autor francés da illa de Martinica. Teórico da descolonización, centrou a súa análise nas consecuencias psicolóxicas da colonización sobre o colonizado, os seus traballos inspiraron os movementos de liberación dos últimos corenta anos.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 20 de xullo de 1925 Fort-de-France, Francia |
| Morte | 6 de decembro de 1961 (36 anos) Bethesda, Estados Unidos de América (pt)  |
| Causa da morte | Morte natural (Leucemia ) |
| Lugar de sepultura | Alxeria |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Francia |
| Educación | University of Lyon (en) Université Jean Moulin Lyon 3 (pt) |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Filosofía e Psiquiatría |
| Ocupación | escritor , ensaísta , sociólogo , psiquiatra , filósofo , político |
| Movemento | Decolonialidade (pt) |
| Influencias | |
| Lingua | Lingua francesa |
| Carreira militar | |
| Conflito | Guerra de Alxeria e segunda guerra mundial |
| Obra | |
Obras destacables
| |
| Arquivos en |
|
| Familia | |
| Cónxuxe | Josie Fanon (en) |
| Fillos | Mireille Fanon Mendès-France (en) |
     | |
Traxectoria editar
Aos 18 anos deixou Martinica para unirse na Dominica ás Forzas Francesas Libres, participou na guerra en Europa, estivo na batalla de Alsacia. En 1945 volveu a Martinica por breve tempo, regresou a Francia para estudar medicina e psiquiatría. En 1951 realizou a súa residencia en psiquiatría con Francesc Tosquelles, exiliado catalán fundador da psicoterapia institucional. En 1953 estableceuse en Alxeria como xefe de servizo no Hospital Psiquiátrico de Blida-Joinville, introduciu métodos modernos de socioterapia ou psicoterapia institucional que adaptou á cultura dos doentes musulmáns.
En Francia escribiu o seu primeiro libro, Peau noire, masques blancs publicado en 1952, libro no que afirma que ser colonizado é máis que ser subxugado fisicamente, tamén o é culturalmente, perder unha lingua e asumir outra, xa que "Falar (unha lingua)... significa sobre todo asumir unha cultura, (implica) absorber o contido dunha civilización".
En 1954 ingresou na Fronte de Liberación Nacional. En decembro de 1956 dimitiu do seu posto, expulsado de Alxeria en xaneiro de 1957 marchou a Tunisia onde colaborou co órgano central de prensa do FLN, El Moudjahid.
A súa obra fundamental foi Les damnés de la terre (1961) cun limiar de Jean-Paul Sartre, o libro concíbeo como un manifesto pola loita anticolonial e a emancipación do terceiro mundo, mesmo pola vía violenta.
Morreu de leucemia nos Estados Unidos.
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Frantz Fanon  |