Francisco de Trillo y Figueroa

Francisco de Trillo y Figueroa, nado en Ares en 1618 e finado en Granada en 1680 foi un poeta culteranista e historiador galego en lingua castelá.

Francisco de Trillo y Figueroa
Nome completo	Francisco de Trillo y Figueroa
Nacemento	1618
Lugar de nacemento	Ares
Falecemento	1680
Lugar de falecemento	Granada
Nacionalidade	España
Ocupación	escritor e historiador
Na rede
[ editar datos en Wikidata ]

Traxectoria

Trillo naceu en 1618 no Castelo de San Martillo de Padilla en Ares. En 1632 a súa familia trasladouse a Granada, onde frecuentou ambientes literarios e estableceu amizade co poeta Pedro Soto de Rojas, do que prologou o libro Jardín cerrado.

Seguiu a carreira das armas e foi soldado en Italia e posiblemente en Flandres, mais abandonou esta vida e volveu a Granada para dedicarse ás letras. Foi influído por Luis de Góngora e a estética do Culteranismo e consagrouse a traballos eruditos. Faleceu en Granada en 1680.

Obras

Escribiu unha epopea culta, Neapolisea: poema heroyco y panegirico al Gran Capitan Gonzalo Fernández de Cordoua (Granada: por Baltasar de Bolívar e Francisco Sánchez, 1651), sobre a figura e fazañas de Gonzalo Fernández de Córdoba, o "Gran Capitán". O seu estilo culterano desgustou o crítico Marcelino Menéndez Pelayo. Ese estilo tamén se advirte en Poesías varias, heroicas, satíricas y amorosas (1652), colección que inclúe traducións de Anacreonte, composicións inspiradas na Biblia e unha Fábula de Leandro procedente de Ovidio. Foi tamén un poeta festivo e satírico ao estilo de Góngora. Consérvase unha Historia de Granada da súa autoría no Museo Británico.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Obras de Trillo na Biblioteca Virtual Cervantes
• Primeira edición de Neapolisea na biblioteca da Universidade de Granada
• Biografías y vida (en castelán)
• Delgado, José Luis (7 de abril de 2014). "El poeta Trillo y Figueroa". Diario de Granada (en castelán). Consultado o 3 de febreiro de 2016.