Festival de Eurovisión 1957

O II Festival da Canción de Eurovisión tivo lugar o 3 de marzo de 1957 en Frankfurt, Alemaña. A presentadora foi Anaid Iplicjian e a vitoria foi para Corry Brokken co tema "Net Als Toen".

Festival de Eurovisión 1957
Datas
Final 3 de marzo
Anfitrión
Lugar Frankfurt, Alemaña Alemaña
Presentador(es) Anaid Iplicjian
Televisión anfitrioa HR /
Participantes
Participantes 10
Países que debutan Austria Austria
Dinamarca Dinamarca
Reino Unido Reino Unido [1]
Votacións
Canción gañadora Net als toen, Corry Brokken
Países Baixos Países Baixos
Festival de Eurovisión
◄1956 1958►

A segunda edición deste programa foi principalmente radiofónica, pero incrementouse considerablemente o número de espectadores a través da televisión. Aínda que Suíza gañara a primeira edición de 1956, non foi a organizadora do festival xa que non se creou aínda a norma pola que o país vencedor debía facerse cargo da organización ao ano seguinte. Nun principio considerouse a posibilidade de que cada país fixésese cargo do festival de modo rotativo, pero debido ao incremento dos países participantes, observouse que isto sería imposible.

No festival deste ano, observouse que existía unha gran disparidade na duración das cancións participantes (o tema italiano duraba 5:09 minutos, mentres que o británico só 1:52 minutos). Había un límite recomendado de 3:30 por canción pero non era aínda vinculante.

En 1957 foi a primeira vez na que o proceso de votación foi público, o que hoxe é unha das principais características do Festival de Eurovisión. Ademais, foi a primeira edición na que se contactou cos xurados por teléfono.[1]

Neste ano impúxose unha norma pola cal unicamente solistas ou dúos poderían concorrer ao festival, norma que, con modificacións, permanecería vixente ata 1970.[1]

Birthe Wilke e Gustav Winckler, representantes daneses, bicáronse ao final da súa actuación, aínda que só os posuidores de televisión puideron ser testemuñas diso.[2] Destacan tamén as participacións de Suíza, que volvía estar representada, por segunda vez consecutiva, por Lys Assia, aínda que nesta ocasión non tería tanta sorte como no festival do ano anterior e acabaría penúltima; e a representación dos Países Baixos por parte de Corry Brokken, que supoñería a súa segunda participación no Festival, foi a que finalmente se alzou coa vitoria.

Nesta edición foi cando se escoitou por primeira vez o castelán no festival, catro anos antes da entrada de España na competición. A canción alemá, Telefon, Telefon, de Margot Hielscher, incluía frases en varios idiomas, un deles o español.[1]

Cancións e selección editar

País e TV Título orixinal da canción Artista Proceso e data de selección
Tradución ao galego Linguas de interpretación
  Alemaña
ARD
"Telefon, Telefon" Margot Hielscher Final nacional, 17-02-57
Teléfono, teléfono Alemán, con frases en francés,
inglés, italiano e español
  Austria
ORF
"Wohin, kleines Pony?" Bob Martin Elección interna
Onde, pequeno poni? Alemán
  Bélxica
NIR
"Straatdeuntje" Bobbejaan Schoepen De T.V. Maakt Muziek
Melodía de rúa Neerlandés
  Dinamarca
DSR
"Skibet skal sejle i nat" Birthe Wilke & Gustav Winckler Dansk Melodi Grand Prix, 17-02-57
O barco irase esta noite Dinamarqués
  Francia
RTF
"La belle amour" Paule Desjardins Elección interna
O belo amor Francés
  Italia
RAI
"Corde della mia chitarra" Nunzio Gallo Festival de San Remo, 09-02-57
Cordas da miña guitarra Italiano
  Luxemburgo
CLT
"Amours mortes" Danièle Dupré Elección interna
Amores mortos Francés
  Países Baixos
NTS
"Net als toen" Corry Brokken Nationaal Song Festival 1957, 03-02-57
Xusto como entón Neerlandés
  Reino Unido
BBC
"All" Patricia Bredin A Song for Europe, 12-02-57
Todo Inglés
  Suíza
SSR SRG
"L'enfant que j'étais" Lys Assia Final nacional, 11-02-57
A nena que eu era. Francés

Resultados editar

# País Artista(s) Canción Posición Puntos
1   Bélxica Bobbejaan Schoepen Straatdeuntje 8 5
2   Luxemburgo Danièle Dupré Amours mortes 4 8
3   Reino Unido Patricia Bredin [3] All 7 6
4   Italia Nunzio Gallo Corde della mia chitarra 6 7
5   Austria Bob Martin Wohin, kleines Pony? 10 3
6   Países Baixos Corry Brokken Net als toen. 1 31
7   Alemaña Margot Hielscher Telefon, Telefon 4 8
8   Francia Paule Desjardins La belle amour 2 17
9   Dinamarca Birthe Wilke & Gustav Winckler Skibet skal sejle i nat 3 10
10   Suíza Lys Assia L'enfant que j'étais 8 5

Repartición de votos editar

Xurados [4]
Total                    
  Bélxica 5 0 0 0 0 0 2 0 2 1
Luxemburgo 8 0 1 4 3 0 0 0 0 0
Reino Unido 6 1 1 0 1 1 0 0 0 2
Italia 7 1 1 2 0 2 0 0 1 0
Austria 3 0 0 2 0 1 0 0 0 0
Países Baixos 31 5 3 1 1 6 1 4 3 7
Alemaña 8 1 0 0 1 0 0 6 0 0
Francia 17 2 4 2 0 0 1 6 2 0
Dinamarca 10 0 0 2 3 0 5 0 0 0
Suíza 5 0 1 0 1 0 0 1 0 2
A táboa está ordenada por orde de aparición.

Notas editar

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 http://www.eurovision.tv/page/history/by-year/contest?event=274
  2. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 02 de decembro de 2013. Consultado o 08 de febreiro de 2014. 
  3. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 06 de xaneiro de 2013. Consultado o 08 de febreiro de 2014. 
  4. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 25 de febreiro de 2014. Consultado o 08 de febreiro de 2014. 

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar

Predecesor:
  Lugano 1956
 
Festival da Canción de Eurovisión

Fráncfort 1957
Sucesor:
  Hilversum 1958