Fernando Peralta
Fernando Peralta Carrasco, nado en Ronda o 15 de agosto de 1961, é un exfutbolista español que xogaba de porteiro. Disputou máis de 500 partidos oficiais, a maioría deles entre a Primeira e a Segunda División. Destacou especialmente no desaparecido CD Málaga, no Sevilla e no Castellón, e pechou a súa carreira na SD Compostela.
Fernando | |||
---|---|---|---|
Información persoal | |||
Nome | Fernando Peralta Carrasco | ||
Nacemento | 15 de agosto de 1961 | ||
Lugar de nacemento | Ronda | ||
Altura | 1,79 m. | ||
Posición | Porteiro | ||
Carreira xuvenil | |||
CD Málaga | |||
Carreira sénior | |||
Anos | Equipos | Aprs | (Gls) |
1978–1980 | Atlético Malagueño | 44 | (0) |
1980–1986 | CD Málaga | 131 | (0) |
1986–1990 | Sevilla | 80 | (0) |
1990–1992 | CD Málaga | 66 | (0) |
1992–1995 | Castellón | 109 | (0) |
1995–1997 | Compostela | 7 | (0) |
Selección nacional | |||
1981 | España sub-19 | 4 | (0) |
1981– | España sub-20 | 4 | (0) |
1981–1983 | España sub-21 | 3 | (0) |
Na rede | |||
Partidos e goles só en liga doméstica. [ editar datos en Wikidata ] | |||
Traxectoria editar
Formouse nas categorías inferiores do CD Málaga, e tras xogar varios anos no filial debutou co primeiro equipo en decembro de 1980, nun partido de Segunda División contra o Recreativo de Huelva, substituíndo na primeira parte ao lesionado José Luis Burgueña. En 1981 xogou a Copa do Mundo Xuvenil, sendo o porteiro titular en ausencia de Andoni Zubizarreta.
En 1986, despois de case 150 partidos oficiais co Málaga, a maioría deles na Primeira División, asinou co Sevilla FC. Non puido vestir as cores coas que xogara toda a vida, camiseta verde e pantalón e medias brancas, como homenaxe ás cores da bandeira de Andalucía, pois o club prohibiullo debido á rivalidade co Betis.[1] Foi titular durante os dous primeiros anos, pero trala fichaxe do ruso Rinat Dasaev polo equipo sevillano, Fernando quedou relegado á suplencia, o que o fixo regresar ao equipo da súa terra en 1990.
Dous anos despois asinou co CD Castellón, unha vez consumados tanto o declive deportivo como a desaparición do CD Málaga. Disptuou 123 partidos co Castellón durante os seguintes tres anos, e en 1995 fichou pola SD Compostela, de Primeira División. Militou durante un par de tempadas no equipo de Fernando Vázquez sen gozar apenas de minutos de xogo, pois o gardameta titular era Javier Falagán. No Estadio de San Lázaro encaixou un dos goles máis famosos da historia da liga, nun partido contra o FC Barcelona, no que Ronaldo recorreu medio campo caneando a varios xogadores do Compostela ata bater a Fernando.[1] Retirouse en 1997.
Fóra do campo editar
Estudou durante anos no seminario de Málaga e trala súa retirada dedicouse á docencia. Foi ademais delegado do Málaga CF e director deportivo do club, e fíxose adestrador de fútbol, baloncesto, balonmán e voleibol.[2]
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 Casado, Edu (22 de xuño de 2009). "Qué fue de… Fernando" (en castelán). Consultado o 24 de setembro de 2021.
- ↑ "Fernando Peralta: Un maestro dentro y fuera del terreno de juego" (en castelán). 7 de xuño de 2018. Consultado o 24 de setembro de 2021.