Estudos de medios

disciplina e campo de estudo que abrangue o contido, a historia e os efectos de diversos medios

Os estudos de medios son unha disciplina e campo de estudo que trata sobre o contido, a historia e os efectos dos distintos medios de comunicación; en particular, os medios de comunicación de masas (en inglés, mass media). Os estudos de medios de comunicación pode acudir ás tradicións das ciencias sociais e das humanidades, pero especialmente en disciplinas básicas da comunicación de masas, comunicación, ciencias da comunicación e os estudos da comunicación.[1] Os investigadores tamén poden desenvolver e empregar teorías e métodos de varias disciplinas, incluíndo estudos culturais, retórica (incluíndo a retórica dixital), filosofía, teoría da literatura, psicoloxía, ciencias políticas, economía política, economía, socioloxía, antropoloxía, social teoría, historia e crítica da arte, teoría, teoría cinematográfica, teoría feminista e da teoría da información.[2]

Desenvolvemento editar

Escola de Chicago editar

Malia que aínda non se chamaban como tal, as raíces dos estudos de comunicación atópanse na escola de Chicago e en pensadores como John Dewey, Charles Horton Cooley e George Herbert Mead. Estes autores situaron a sociedade estadounidense na cúspide dun cambio social positivo cara a democracia pura. Mead argumenta que, para que exista un ideal da sociedade, deben ter desenvolvido unha forma de comunicación que permita a cada individuo apreciar as actitudes, puntos de vista e diferentes posicións dos outros, e que, ó mesmo tempo lle permita ser comprendidos polos outros. Mead cre que esta "novos medios" permitirían que os seres humanos simpaticen cos outros e que, polo tanto, se movan cara a un "ideal de sociedade humana".[3] Onde Mead ve un ideal de sociedade, Dewey chama a "gran comunidade" e, ademais, defende a hipótese de que os seres humanos son intelixentes de abondo para se autogobernar, e que este coñecemento é "unha función de asociación e de comunicación".[4] Do mesmo xeito, Cooley afirma que a política de comunicación fai que sexa posible a opinión pública, o que, á súa vez, promove a democracia. Cada un destes autores representan a atención da escola de Chicago en comunicación electrónica como un facilitador da democracia, a súa fe no electorado informado, e o seu foco no individuo sobre a masa.

Notas editar

  1. Webster, Frank (1995). Theories of The Information Society. Londres: Routledge. ISBN 0-415-10574-9. 
  2. Dayan, Daniel; Katz, Elihu (1992). Media Events. Londres, Inglaterra: Harvard University Press. ISBN 0-674-55956-8. 
  3. Mead, George Herbert. "Obstacles and Promises in the Development of an Ideal Society." Mind, Self & Society, pp. 317–28. Chicago: Univ. of Chicago Press, 1934.
  4. Dewey, John. "Search for the Great Community." The Public and Its Problems, pp. 143–84. New York: Henry Holt & Co., 1927. "Nature, Communication, and Meaning." Experience and Nature, pp. 138–70.