Balduíno II de Hainaut

Balduíno II de Hainaut, nado en 1056 e finado en Asia Menor en 1098 preto de Nicea, foi conde de Hainaut e Valenciennes (1071-1098) e señor de Beaumont (Hainaut) á morte da súa nai Riquilda de Hainaut. Era fillo de Balduíno VI, conde de Flandres, e de Riquilda, condesa de Hainaut.

Balduíno II de Hainaut

Biografía
Nacemento	c. 1056 (Gregoriano)
Morte	1098 (Gregoriano) (41/42 anos) İznik (pt)
Actividade
Ocupación	político
Carreira militar
Conflito	Primeira cruzada, Cerco de Niceia (pt) e Cerco de Antioquia (pt)
Outro
Título	Count of Hainaut (en) (1071–1098)
Familia	Casa de Flandres
Cónxuxe	Ida of Louvain (en) (1084 (Gregoriano)–)
Fillos	Balduíno III de Hainaut (pt) , Ide de Hainault (en) , Arnoul de Hainault (en) , Richilde de Hainaut (en) , Alix|Aleidis de Hainault (en)
Pais	Balduíno VI de Flandres   e Richilde, Countess of Hainaut (en)
Irmáns	Roger of Hainaut (en) e Arnulfo III de Flandres

Traxectoria

Aínda era un adolescente á morte do seu pai e a súa nai exerceu a rexencia de Flandres e Hainaut en nome do seu irmán máis vello Arnoldo III. Pero as ambicións da nai e o seu goberno tiránico provocaron un ano despois unha rebelión que dexenerou nunha guerra civil. Arnoldo morreu nunha batalla preto de Cassel e Roberto o Frison, o tío de Balduíno e Arnoldo, converteuse no conde de Flandres. Balduíno sucedeu ao seu falecido irmán como Conde de Hainault e pretendente de Flandres. Riquilda recibiu axuda do bispo de Liexa, do que se recoñecera feudataria por Hainaut, pero foi derrotada outra vez en Broqueroie. Balduíno tivo que renunciar a Flandres en 1085, pero foi recoñecido como Conde de Hainaut.

En 1095, cando foi o chamamento do papa Urbano II no Concilio de Clermont, tomou a cruz e marchou á primeira cruzada despois de asistir ao torneo de Anchin xunto a Manass, bispo Cambrai, Radbodo, bispo de Noyon, Lamberto, bispo de Arras, os abades de Hasnon, Crespin e Anchin e outros 300 cabaleiros.

O antagonismo co conde de Flandres fixo que marchase co exército de Godofredo de Bouillon, en lugar do de Roberto II de Flandres (fillo e sucesor de Roberto en Frisia). Tras a captura de Antioqua, foi enviado nunha embaixada a Constantinopla xunto con Hugo I, conde de Vermandois . Foi sorprendido, atacado e asasinado nunha emboscada dos turcománs preto de Nicea.

Devanceiros

16. Arnoldo II de Flandres

8. Balduíno IV de Flandres

17. Rozala de Italia

4. Balduíno V de Flandres

18. Federico de Luxemburgo

9. Oxiva de Luxemburgo

2. Balduíno VI de Flandres

20. Hugo Capeto

10. Roberto II de Francia

21. Adelaida de Aquitania

5. Adela de Francia

22. Guillerme I da Provenza

11. Constanza de Arle

23. Adelaida de Anjou

1. Balduíno II de Hainaut

6. Rainiero de Hasnon ?

3. Riquilda de Hainaut

Matrimonio e fillos

Casou en 1084 con Ida de Lovaina (m. 1139), filla de Henrique II, conde de Lovaina e Bruxelas e de Adela de Betuwe. Tiveron a:

• Balduíno III (1088 - 1120), conde de Hainaut.
• Luís, vivía no 1096.
• Simón, cóengo en Liexa.
• Henrique (m. despois de 1096).
• Guillerme (m. despois de 1117).
• Arnoldo (m. despois de 1117).
• Ida, casada con Guido, señor de Chièvres e logo, arredor de 1100, con Tomé de Marle (sobre 1073-sobre 1130/1131).
• Riquilda casou en 1115 (separados en 1118) con Amalrico III de Montfort (m. 1136), conde de Evreux.
• Alicia, casada con Nicolao II de Rumigny (m. 1153 ou un pouco máis tarde).

Véxase tamén

Bibliografía

• JJ. de Smet, «Baudouin II», Académie royale de Belgique, Biographie nationale, vol. 1 [détail des éditions], p. 807-808.
• (en inglés) Alan V. Murray, The Crusader Kingdom of Jerusalem: A Dynastic History, 1099-1125, Oxford, Prosopographica et genealogica, 2000.
• Medieval lands.
• Paul André Roger, Arquivos históricos e eclesiásticos de Picardie e de Artois - Tomo 1, p. 265-1842

Ligazóns externas

• Biografía nacional de Bélxica