Ernst Curtius, nado en Lübeck o 2 de setembro de 1814 e finado en Berlín o 11 de xullo de 1896, foi un historiador e arqueólogo alemán.[1][2][3][4]

Infotaula de personaErnst Curtius

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento2 de setembro de 1814 Editar o valor em Wikidata
Lübeck Editar o valor em Wikidata
Morte11 de xullo de 1896 Editar o valor em Wikidata (81 anos)
Berlín Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaAlter St.-Matthäus-Kirchhof Berlin (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeLübeck Editar o valor em Wikidata
EducaciónRheinische Friedrich-Wilhelms-Universität Bonn
Universidade de Gotinga Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoArqueoloxía Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónantropólogo , profesor universitario , arqueólogo clásico , político , historiador , historiador da arte , arqueólogo , escritor Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade de Gotinga
Universidade de Frederico-Guilherme (pt) Traducir
Universidade Humboldt de Berlín Editar o valor em Wikidata
Membro de
ProfesoresFriedrich Gottlieb Welcker (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
AlumnosHeinrich Heydemann Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua alemá Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Arquivos en
Familia
FillosFriedrich Curtius (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
PaiCarl Georg Curtius (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
IrmánsGeorg Curtius e Theodor Curtius (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios

WikiTree: Curtius-7

Traxectoria editar

Foi profesor na Universidade de Berlín e director do Museo de Antiguidades, tamén en Berlín.

É coñecido polas escavacións que dirixiu en Olimpia (Grecia) dende 1874, onde descubriu o Templo de Zeus e o Templo de Hera[1] e esculturas como o Hermes co neno Dioniso de Praxíteles. Entre os científicos que o acompañaron atopábanse os arquitectos e tamén arqueólogos Friedrich Adler e Wilhelm Dörpfeld.

Escribiu a obra de divulgación Geschichte Griechenlands (en galego, Historia de Grecia), entre 1857 e 1867. Foi o avó do filólogo e romanista Ernst Robert Curtius.[2][4]

Obras editar

  • Con Emanuel Geibel: Klassische Studien. Bonn 1840.
  • Inscriptiones atticae duodecim. Berlin 1843.
  • Anecdota Delphica. Berlin 1843.
  • Akropolis von Athen. Ein Vortrag. Berlin 1844.
  • Naxos. Berlin 1846.
  • Peloponnes. Gotha 1/1851 – 2/1852.
  • Olympia. Berlin 1852.
  • Ionier. Berlin 1855.
  • Griechische Geschichte. Berlin 1/1857 – 3/1861.
    • Teil 1: Von den Uranfängen bis zum Tode des Perikles. Gekürzte Ausgabe: Deutsche Buchgemeinschaft, Berlin [1936], Bernina, Wien, Leipzig, Olten 1936; Gekürzte Ausgabe, Phaidon-Verlag, Essen 1997, ISBN 3-88851-229-8.
    • Teil 2: Blüte und Verfall Griechenlands. Gekürzte Ausgabe: Bernina, Wien, Leipzig, Olten 1936, Deutsche Buchgemeinschaft, Berlin 1936.
  • Sieben Karten zur Topographie von Athen nebst erläuterndem Text. Gotha 1868.
  • Beiträge zur Geschichte und Topographie Kleinasiens. Berlin 1872.
  • Über den religiösen Charakter der griechischen Münzen. Berlin 1872.
  • Ephesus. Berlin 1874.
  • Altertum und Gegenwart. Berlin 1/1875 – 2/1882.
  • Con Johann August Kaupert: Atlas von Athen. Berlin 1878.
  • Con Friedrich Adler: Ausgrabungen zu Olympia. Berlin 1/1877 – 3/1878.
  • Curtius, Friedrich (Hrsg.): Ein Lebensbild in Briefen. Ernst Curtius. Berlin 1903.
  • Curtius, Friedrich (Hrsg.): Ernst Curtius. Ein Lebensbild in Briefen. Neue Ausgabe von Friedrich Curtius. Erster Band mit zwei Bildnissen. Zweiter Band mit zwei Bildnissen. 2 Bde., Berlin 1913.

Notas editar

  1. 1,0 1,1 Ceram (1973), p. 88.
  2. 2,0 2,1 Damico (2014), p. 365.
  3. Warner (2008), p. 4241.
  4. 4,0 4,1 Grummond (2015), p. 341.

Véxase tamén editar

Bibliografía editar