Eliel Saarinen

arquitecto finlandés

Gottlieb Eliel Saarinen, nado en Rantasalmi, Finlandia, o 20 de agosto de 1873 e finado en Bloomfield Hills, Míchigan, o 1 de xullo de 1950, foi un arquitecto finlandés, famoso grazas ás súas construcións en estilo Art Nouveau a principios do século XX.

Modelo:BiografíaEliel Saarinen

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento(fi) Gottlieb Eliel Saarinen Editar o valor en Wikidata
20 de agosto de 1873 Editar o valor en Wikidata
Rantasalmi, Finlandia Editar o valor en Wikidata
Morte1 de xullo de 1950 Editar o valor en Wikidata (76 anos)
Bloomfield Hills, Estados Unidos de América (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
RelixiónLuteranismo Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade Politécnica de Helsinki
Former Real Lyceum (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoArquitectura Editar o valor en Wikidata
Lugar de traballo Helsinqui
Talín
Bloomfield Hills (pt) Traducir
Sortavala (pt) Traducir
Vyborg (pt) Traducir
Hvitträsk (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónarquitecto, urbanista Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversidade de Míchigan Editar o valor en Wikidata
MovementoArt Nouveau, Art déco, Estilo Internacional e Jugendstil (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
AlumnosFlorence Knoll (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
CónxuxeLoja Saarinen
Mathilda Tony Charlotta Gyldén Editar o valor en Wikidata
FillosPipsan Saarinen Swanson
 () Loja Saarinen
Eero Saarinen
 () Loja Saarinen Editar o valor en Wikidata
PaiJuho Saarinen Editar o valor en Wikidata
Premios

Descrito pola fonteObálky knih,
Albert Edelfelt's letters (en) Traducir,
Enciclopedia soviética armenia, volume 10, (p.106) Editar o valor en Wikidata
WikiTree: Saarinen-45

Biografía

editar

Saarinen estudou en Helsinqui na Universidade Politécnica de Helsinqui. Desde 1896 ata 1905 traballou como compañeiro con Herman Gesellius e Armas Lindgren na firma «Gesellius, Lindgren e Saarinen». O seu primeiro gran traballo foi o Pavillón Finlandés da Exposición Universal de 1900, exhibía unha extraordinaria converxencia de influencias de estilo: arquitectura de madeira finlandesa, o neogótico británico e o jugendstil. A primeira época de Saarinen foi posteriormente bautizada co nome de «romanticismo nacional» finlandés e culminou coa Estación Central de Helsinqui (deseñada en 1904, construída en 1910-14). En 1910 traballou no amplo proxecto urbanístico de Munksnäs-Haga e máis tarde publicou un libro sobre o tema.

En xaneiro de 1911 converteuse en asesor do proxecto urbanístico de Reval (Estonia) e foi invitado a Budapest para que asesorase sobre desenvolvemento urbano. En 1912, publicouse un folleto escrito por Saarinen sobre os problemas urbanísticos de Budapest. En abril de 1913 obtivo a primeira praza nunha competición internacional polo seu plan para Reval. Durante 1917-1918 Saarinen traballou no proxecto por unha Helsinqui maior. Saarinen tamén deseño os billetes do marco finlandés introducidos en 1922.

O 6 de marzo de 1904 Saarinen casou con Louise Gesellius, unha escultora de Helsinqui, irmá máis nova de Herman Gesellius. Tiveron unha filla Eva-Lisa (Pipsan) o 31 de marzo de 1905 e un fillo Eero o 20 de agosto de 1910.

Eliel Saarinen mudouse aos Estados Unidos, logo de presentarse ao concurso para o deseño da Tribune Tower, en Chicago. Malia que o deseño de Saarinen resultou o segundo lugar do concurso, o seu edificio foi realizado en 1929 coa construción do Gulf Building en Houston. Saarinen estableceuse primeiro en Evanston (Illinois), onde traballou no seu esquema para o desenvolvemento da fachada do lago de Chicago. En 1924 converteuse en profesor visitante da Universidade de Míchigan.

En 1925 George Gough Booth pediulle que deseñase o campus da Cranbrook Educational Community, planeado como un equivalente estadounidense da Escola da Bauhaus. Saarinen ensinou nesta escola e converteuse en director da Cranbrook Academy of Art en 1932. Entre os seus estudantes-colaboradores atopábanse Ray Eames e Charles Eames; Saarinen influíu os seus seguintes traballos de deseño de mobles.

Converteuse en profesor no Departamento de Arquitectura da Universidade de Míchigan; actualmente, unha cátedra no A. Alfred Taubman College of Architecture and Urban Planning de Míchigan, leva o seu nome, e o College realiza anualmente unha serie de conferencias no seu honor.

O seu fillo Eero (1910-1961), converteuse nun do arquitectos estadounidenses máis importantes de mediados do século XX, como un dos líderes de estilo internacional. O estudante de Saarinen Edmund N. Bacon logrou unha prominencia nacional como Director Executivo da Comisión para a urbanización de Filadelfia desde 1949 ata 1970.

 
Estación Central de Helsinqui.

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar