Electrión

Electrión foi, segundo a mitoloxía grega, un rei de Micenas, fillo de Perseo e de Andrómeda (filla dos reis Cefeo e Casiopea. Casou con Anaxo (ou Anasaso), de quen tivo a Alcmena (nai de Heracles ) e nove fillos varóns: Estróbates, Gorgófono, Filónomo, Celeneo, Anfímaco, Lisínomo, Querímaco, Anáctor e Arquelao. Tamén tivo un fillo bastardo, Licimnio, de Midea .

Un día presentáronse ante el os fillos de Pterelao e reclamaron o reino. Electrión negouse e houbo un enfrontamento no que morreron tanto os fillos de Electrión (salvo Licimnio) como os fillos de Pterelao. Electrión quixo vingar a morte dos seus fillos e deixou o reino en mans de Anfitrión (o seu sobriño) e Alcmena, pero fixo xurar a Anfitrión que a gardaría virxe ata o seu regreso. Fixo fuxir ó exército inimigo, pero este levou consigo o botín de guerra, formado por abundante gando, que foi recuperado por Anfitrión. Pero cando este estaba arrecadando o gando roubado, unha vaca intentou escapar e el tiroulle unha maza, con tan mala sorte que rebotou nun corno e foi dar na cabeza de Electrión, matándoo. Por este motivo, Anfitrión foi exiliado de Argos por Esténelo (irmán de Electrión) e marchou con Alcmena e Licimnio a Tebas.

Hesíodo (Escudo) e Homero (Ilíada XIV, 323) dan unha versión diferente da morte de Electrión, segundo a cal Anfitrión matouno nunha agarrada por cousa das vacas e marchou voluntariamente a Tebas.

"Aquel matou ó seu valiente pai, someténdoo con violencia, alporizado por culpa dunhas vacas, e abandonando á súa terra en dirección a Tebas, acudiu como suplicante ante os cadmeos, portadores de escudos... Algunha falta grande cometeu Anfitrión contra os felices deuses do Olimpo, cando chegou a Tebas... despois de haber matado a Electrión a causa dunhas vacas de ancha testa".

(Hesiodo: Escudo 11-14, 80-84)

Electrión é coñecido principalmente polas lendas relativas ó fillo de Alcmena, Heracles.

Véxase tamén

Bibliografía

• GRIMAL, Pierre: Diccionario de mitología griega y romana. Ed. Paidós, 1981, s. v. Electrión.
• HESÍODO: Teogonía. Trabajos y días. Escudo. Certamen, Alianza Editorial, 3ª ed., 2013 [a numeración segue a utilizada neste texto].
• PSEUDO-APOLODORO: Biblioteca mitológica. Tradución e notas de Julia García Moreno. Alianza Editorial 3ª ed. 2016.