Daniel Buhigas
Daniel Buhigas Olavarrieta, nado en Vilagarcía de Arousa c. 1901, foi un político galego.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1901  Vilagarcía de Arousa |
| Morte | valor descoñecido |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | político |
| Lingua | Lingua castelá |
Traxectoria
editarFillo de Juan Buhigas Abad. Incorporouse a Falange Española en abril de 1934.[1] Foi Xefe local de Falange de Vilagarcía. Interveu no acto fundacional da Falange en Galicia con José Antonio Primo de Rivera o 17 de marzo de 1935. Foi detido en xuño de 1935 polas súas actividades fascistas.[2] Foi nomeado por José Antonio xefe rexional de Falange Española en Galicia e membro do Consello Nacional de Falange en outubro dese ano. Encarcerado en abril de 1936 con Carlos e Felipe Bárcena Castro, volveu ser detido a finais de maio dese ano cando se atopaba agochado en Vilagarcía, na casa da súa tía Matilde Buhigas Abad.[3] A raiz da súa detención nomeou xefe provincial de Falange a Manuel Castro Pena.
Logo do golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 foi nomeado conselleiro nacional de Falange. Enfrontado a Manuel Castro Pena, foi detido o 26 de novembro a raíz do tiroteo entre falanxistas no Bar Nueva España de Vilagarcía, e traslado á prisión provincial. Procesado xunto con José Vaello Pastrana, finalmente foi absolto o 9 de setembro de 1937. En decembro de 1939 participou na organización dunha Xunta Política clandestina da Falange Auténtica que se opuña ao decreto de unificación, presidida polo xeneral Emilio Rodríguez Tarduchy, con Patricio González de Canales, Ricardo Sanz, Ventura López Coterilla, Luis de Caralt, José Antonio Pérez de Cabo, Gregorio Ortega Gil e Ramón Cazañas.[4] En 1942 instruíuse expediente para a concesión da Medalla da Vieja Guardia.[5] En 1943 era xefe de propaganda oral da Vicesecretaría de Educación Popular.[6] Foi reclamado polo Xulgado de Instrucción número 1 de Xixón en maio de 1946 acusado de estafa na causa 82/44.[7] Colaborou nas revistas 17 de Marzo e Mire.[8]
Vida persoal
editarCasou en Valencia con Josefina Roglá Aliaga en outubro de 1949,[9] e foi pai de Josefina Buhigas Roglá.
Notas
editar- ↑ "Como y cuando se fundó la Falange en Villagarcía", El Pueblo Gallego, 17-3-1957, p. 7.
- ↑ El Pueblo Gallego, 15-7-1935, p. 3.
- ↑ El Diario de Pontevedra, 1-7-1936, p. 2.
- ↑ Los falangistas que quisieron matar a Franco
- ↑ ABC, 9-7-1942, p. 110.
- ↑ ABC, 27-2-1943, p. 10.
- ↑ Boletín Oficial de la Provincia de Madrid, 9-5-1946, p. 4.
- ↑ Mire, 16-2-1946, p. 2.
- ↑ El Pueblo Gallego, 30-10-1949, p. 2.
Véxase tamén
editarBibliografía
editar- Abuín Duro, Marcelino (2018). La primavera rota. Vilagarcía de Arousa, 1936-1941. Abegondo: Sociedad Bibliográfica de Galicia. pp. 149–162. ISBN 978-84-09-02453-7.
- Artiaga Rego, Aurora (2023). "Los lazos invisibles de la trama golpista". Galicia, un golpe sin cuartel, una guerra sin trincheras. La construcción sociopolítica de la dictadura franquista (1936-1960). Valencia: Universidad de Valencia. pp. 115–138. ISBN 978-84-1118-234-8.
- Vilagarcía de Arousa durante la II República