Convención Europea de Dereitos Humanos
A Convención Europea de Dereitos Humanos (CEDH), en inglés European Convention on Human Rights (ECHR), foi adoptada polo Consello de Europa en 1950 e entrou en vigor en 1953. O nome oficial da Convención é Convenio Europeo para a Protección dos Dereitos Humanos e das Liberdades Fundamentais. Ten por obxecto protexer os dereitos humanos e as liberdades fundamentais, permitindo un control xudicial do respecto de devanditos dereitos individuais, e fai referencia á Declaración Universal dos Dereitos Humanos, proclamada pola Asemblea Xeral das Nacións Unidas o 10 de decembro de 1948.[1]
Convención Europea de Dereitos Humanos | |
---|---|
]] Estados membros do Consello de Europa que ratificaron a Convención (CEDH). Rusia foi expulsada do Consello en 2022 e xa non está suxeita á xurisdición do Tribunal Europeo de Dereitos Humanos nin está obrigada a cumprir coa CEDH. | |
Tratado internacional | Convención de dereitos humanos |
Creación | 4 de novembro de 1950 |
Ratificación | 3 de setembro de 1953 |
Texto | Texto en inglés |
Lingua | Multilingüe (os textos oficiais están en inglés e francés) |
Atopado en | Consello de Europa |
Localización | Tribunal Europeo de Dereitos Humanos |
Autores | Consello de Europa |
Signatarios | 46 estados membros do Consello de Europa |
Función | Protección dos dereitos humanos e liberdades fundamentais en Europa |
Cita | "Toda persoa ten dereito ao respecto da súa vida privada e familiar, do seu fogar e da súa correspondencia." (Artigo 8.1; considérase un dos artigos máis abertos, e especialmente matizado polo 8.2) |
Tribunal | Tribunal Europeo de Dereitos Humanos |
Co fin de permitir un control do respecto efectivo dos dereitos humanos, a Convención instituíu o Tribunal Europeo de Dereitos Humanos (ou Corte Europea de Dereitos Humanos), efectiva en 1954, e o Comité de Ministros do Consello de Europa.
O Consello de Europa non debe ser confundido co Consello da Unión Europea, que non é unha parte comprendida na Convención (a pesar de estar adherida á Convención polo Tratado de Roma de 2004) e non ten ningún papel na administración do Tribunal Europeo de Dereitos Humanos. En tanto, a Convención exerce unha certa influencia sobre o Dereito da Unión: por exemplo, a Carta dos Dereitos Fundamentais da Unión Europea, no seu preámbulo, "reafirma [...] os dereitos recoñecidos especialmente por [...] a xurisprudencia [...] do Tribunal Europeo de Dereitos Humanos".
Dereitos que se protexen e cobertura
editarOs Estados que ratificaron a Convención, tamén coñecidos como "Estados Partes", comprometéronse a asegurar e garantir a todas as persoas baixo a súa xurisdición, non só aos seus nacionais, os dereitos civís e políticos fundamentais definidos na Convención.
Os dereitos e liberdades garantidos pola Convención inclúen o dereito á vida, o dereito a un xuízo xusto, o dereito ao respecto da vida privada e familiar, a liberdade de expresión, a liberdade de pensamento, conciencia e relixión e a protección da propiedade.
A Convención prohibe, en particular, a tortura e os tratos ou penas crueis ou degradantes, a escravitude e o traballo forzoso, a detención ilegal e arbitraria e a discriminación no goce dos dereitos e liberdades garantidos pola Convención.[1]
A Convención evolucionou co paso do tempo e comprende diversos protocolos adicionais. Por exemplo, o Protocolo N° 6 prohibe a pena de morte, excepto en caso de guerra.
Ratificación polos Estados da Península Ibérica
editarPortugal
editarPortugal entrou no Consello de Europa O 26 de setembro de 1976, após o PREC e a aprobación da súa Constitución democrática e ratificou a CEDH o 9 de novembro de 1978, entrando en vigor nesa mesma data.[2]
España
editarEspaña uniuse ao Consello o 24 de novembro de 1977, durante a Transición. O convenio foi ratificado por España con data 26 de setembro de 1979, publicado no Boletín Oficial do Estado de 10 de outubro de 1979[3].
Xibraltar
editarO Reino Unido foi o primeiro Estado-nación a ratificar a Convención, no 8 de marzo de 1951, como parte do seu compromiso de protexer os dereitos humanos no contexto europeo, despois da Segunda guerra mundial. Xibraltar segue as directrices e tratados do Reino Unido en materia de dereitos humanos, incluída a CEDH.[4]
Andorra
editarAndorra uniuse ao Consello de Europa o 10 de novembro de 1994 e ratificou a Convención adheríndose ás normativas e proteccións establecidas polo Consello de Europa dous anos despois, en 1996.[5]
Notas
editar- ↑ 1,0 1,1 "European Convention on Human Rights - Convenio Europeo de Derechos Humanos". Council of Europe Publishing (en inglés e castelán). Consultado o 2024-08-02.
- ↑ Consello de Europa (ed.). "Portugal - Department for the Execution of Judgments of the European Court of Human Rights". Consultado o 2 de agosto de 2024.
- ↑ Consello de Europa (ed.). "Spain - Council of Europe". Consultado o 2 de agosto de 2024.
- ↑ Gibraltar Laws (ed.). "The legal framework of Gibraltar". Consultado o 2 de agosto de 2024.[Ligazón morta]
- ↑ Consello de Europa (ed.). "Andorra and the European Convention on Human Rights". Consultado o 2 de agosto de 2024.
Véxase tamén
editarOutros artigos
editar- Convención Americana sobre Dereitos Humanos
- Declaración Universal dos Dereitos Humanos
- Pacto Internacional de Dereitos Civís e Políticos
- Pacto Internacional de Dereitos Económicos, Sociais e Culturais
Ligazóns externas
editar- Alto Comisionado das Nacións Unidas para os Refuxiados (ACNUR). Texto do Convenio Europeo para a Protección dos Dereitos Humanos e Liberdades Fundamentais, de 4 de novembro de 1950,en formato Pdf, revisado conforme ao Protocolo n° 11 (Data de entrada en vigor 1 de novembro de 1998)
- Texto Refundido da Convención
Este artigo sobre dereito é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |