Carlo Maderno

arquitecto suízo

Carlo Maderno, nado en Capolago cantón do Tesino (Suíza) no 1556 e finado en Roma o 30 de xaneiro de 1629, foi un arquitecto de orixe italiana, coñecido mundialmente por ser o autor da fachada da basílica de San Pedro do Vaticano. Ás veces é citado como Carlo Maderna.

Infotaula de personaCarlo Maderno

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento1556 Editar o valor em Wikidata
Capolago (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Morte30 de xaneiro de 1629 Editar o valor em Wikidata (72/73 anos)
Roma Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaBasílica de São João dos Florentinos (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeSuíza Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoArquitectura barroca Editar o valor em Wikidata
Lugar de traballo Roma Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónarquitecto Editar o valor em Wikidata
MovementoBarroco Editar o valor em Wikidata
ProfesoresDomenico Fontana (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
AlumnosFrancesco Borromini e Giovanni Trevano (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua italiana Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
IrmánsStefano Maderno (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
ParentesDomenico Fontana (pt) Traducir (tío)
Francesco Borromini (sobrinho-neto (pt) Traducir) Editar o valor em Wikidata
Premios
Fachada de San Pedro do Vaticano, por Carlo Maderno

Traxectoria editar

Maderno formaba parte dunha familia de pedreiros. Acabou de prepararse con seu tío Domenico Fontana, en Roma, como canteiro e estuquista.

A súa primeira obra romana importante foi a fachada de Santa Susanna, realizada entre 1595 e 1603, na cal utilizou como modelo a fachada de Il Gesú, de Roma, obra de Della Porta, ben que Maderno introduciu unha maior volumetría que acentúa o claroscuro, precedente directo do que se fará no barroco.

 
Sant'andrea della Valle, Roma

A fachada de San Pedro do Vaticano editar

Baixo o pontificado de Paulo V, gañou o concurso para a conclusión da Basílica de San Pedro do Vaticano, proxecto no que propón, inicialmente, para obter unha maior capacidade de fieis, transformar o proxecto de Miguel Anxo, mudando a planta de cruz grega centralizada nunha planta de cruz latina, que primase o aspecto lonxitudinal. A solución de Maderno habería ser un compromiso que non alterase o concepto fundamental proposto por Miguel Anxo, coa cúpula como elemento dominante e organizador do espazo, de feito que ao acometer a monumental fachada, esta é desenvolvida, no posíbel, lonxitudinalmente, e non tanto en altura, a pesar da súa grande monumentalidade.

Con todo, a cúpula de Buonarrotti, quedou desprazada cara ao fondo, a causa dos novos volumes introducidos. A pesar disto está recoñecido o mérito de Maderno por obrar cun grande respecto pola obra de Miguel Anxo, e por lograr articular o edificio, con todos os condicionamentos que se lle presentaban, tendo moi en conta o espazo que o precedía e preparándoo para a gran solución urbanística dada logo por Gian Lorenzo Bernini para a praza.

Maderno participou ademais en numerosas grandes obras da Roma e arredores da súa época.

Obras arquitectónicas editar

  • Capela funeraria da familia Caetani en Santa Pudenziana, iniciada por Francesco da Volterra, acabada por Maderno en 1598
  • Sant Giacomo degli Incurabili, Roma; iniciada por Francesco da Volterra, acabada entre 1598-1602 por Maderno
  • Cappella Aldobrandini, en Santa Maria sopra Minerva, Roma, 1602
  • Villa Aldobrandini, en Frascati; iniciada por Giacomo della Porta, e entre 1602-1604 acabada por Maderno
  • Santa Susanna, Roma, decoración interior e fachada, cara 1593-1603
  • Palazzo Lancelotti, en Frascati; iniciada por Francesco da Volterra, acabada por Maderno
  • Palazzo Mattei di Giove, en Roma, 1598-1617
  • Basílica de San Pedro, Roma, naves e fachada, 1607-1620
  • Sant'Andrea della Valle, a partir de 1608, a construción da fachada erguida segundo planos de Maderno, foi acabada por Kuppel en 1622
  • Altar para Santa Maria della Pace, 1611-1614
  • Villa Mondragone, en Frascati, a partir de 1613, en colaboración cos arquitectos Giovanni Vasanzio, Flaminio Ponzio, Girolamo Rainaldi e Giovanni Fontana
  • Sant Giovanni de'Fiorentini, 1614
  • Palazzo Quirinale, en Roma, portada e xardín, a partir de 1615
  • Palazzo Barberini, en Roma, planos de 1625, acabada por Gian Lorenzo Bernini e Borromini

Obras menores: fontes editar

  • Fonte na praza de San Pedro, 1613-1614.
  • Fonte ante Sant'Andrea della Valle.