Bobby Jones

Bobby Jones
	; (1916)
Biografía
Nacemento	(en) .Robert Tyre Jones Jr ; 17 de marzo de 1902 ; Atlanta, Estados Unidos de América
Morte	18 de decembro de 1971 (69 anos); Atlanta, Estados Unidos de América
Causa da morte	Distúrbio neurológico (pt)
Lugar de sepultura	Oakland Cemetery (en)
Datos persoais
País de nacionalidade	Estados Unidos de América
Educación	Universidade Harvard ; Harvard College ; Instituto de Tecnoloxía de Xeorxia ; Marist School
Actividade
Ocupación	avogado , golfista , xurista
Lingua	Lingua inglesa
Carreira militar
Conflito	Segunda guerra mundial
Nacionalidade deportiva	Estados Unidos de América
Deporte	golf
Traxectoria
Obra
Arquivos en	Stuart A. Rose Manuscript, Archives, and Rare Book Library (en) ;
	Premios Hall da Fama do Golfe Mundial (pt) ;
Páxina web	bobbyjones.com

Robert Bobby Tyre Jones, nado en Atlanta (Xeorxia) o 17 de marzo de 1902 e finado na mesma cidade o 18 de decembro de 1971, foi un golfista estadounidense, que a pesar de estar considerado como un dos mellores de todos os tempos, non foi profesional, porque consideraba o golf un pracer e non un emprego.

Os seus maiores triunfos tívoos entre 1923 e 1930, vencendo en trece dos 21 campionatos nacionais nos que se presentou. Gañou tres veces o Aberto Británico, catro veces o US Open, cinco veces o Campionato Afeccionado dos Estados Unidos e unha vez o Campionato Británico Afeccionado. En 1930, Jones logrou os catro torneos. Tamén xogou a Copa Walker entre 1922 e 1930, en representación do golf afeccionado dos Estados Unidos.

En 1974 inscribiuse o seu nome no Salón da Fama do Golf Mundial.^[1]

Traxectoria editar

A súa habilidade manifestouse dende cativo e non recibiu clases de golf. Aos seis anos de idade gañou o seu primeiro torneo no East Lake Country Club, en cuxas proximidades vivía a súa familia. Tras obter varios títulos máis, Jones chegou a ser aos catorce anos o xogador máis novo do Campionato Estadounidense Afeccionado.

Jones era moi perfeccionista co seu xogo e el mesmo sometíase a unha gran presión psíquica, nalgún torneo ata chegou a perder varios quilos de peso por culpa do estrés. Outra das súas características era o mal xenio, polo que non era raro velo tirar con furia os paus durante os torneos e nunha ocasión foi suspendido por un tempo.

Despois de retirarse do golf aos vinte e oito anos, Jones exerceu a súa profesión de avogado,^[2] escribiu libros sobre golf e deu clases. Jones foi pioneiro en rodar filmes instrutivos de golf por encargo da Warner Bros. Tamén asesorou a empresa Spalding na construción de paus. Tras rexeitar 200 modelos diferentes, deu finalmente a súa aprobación a un xogo de paus que o satisfixo. Distinguíanse do resto por ter unha vara de aceiro, característica que acabou por substituír a madeira que se viña empregando ata entón. Outra innovación consistía en que cada pau se designaba por un número en lugar dos antigos nomes escoceses. Esta novidade converteuse en estándar. Jones deseñou xunto con Alister Mackenzie o Augusta National Course, inspirado en Old Course de St. Andrews (Escocia) e poucos anos máis tarde creou o Masters de Augusta.^[3]

Jones serviu dende 1942 como capitán no exército estadounidense durante a segunda guerra mundial e tomou parte no desembarco de Normandía. En 1948 foille diagnosticada unha rara doenza do sistema nervioso central, siringomielia, que enche a cavidade da espiña dorsal con fluídos que primeiro causan dores e logo parálise, o que lle impediu volver xogar ao golf. Padecía fortes dores nas costas e no pescozo. Ao principio empregaba un bastón para camiñar, logo tivo que apoiarse en muletas e por último quedou nunha cadeira de rodas. Tras vinte e dous anos de sufrir dores de diversa intensidade, faleceu aos sesenta e nove anos, tres días despois de converterse ao catolicismo.^[4]