Bartholomäus Spranger

Bartholomäus Spranger, nado en Antuerpen o 21 de marzo de 1546 e finado en Praga en agosto de 1611, foi un pintor e gravador flamengo, representante do estilo maneirista.

Bartholomäus Spranger

Biografía
Nacemento	21 de marzo de 1546 (Gregoriano) Antuerpen
Morte	agosto de 1611 (65 anos) Praga
Pintor de cámara
Datos persoais
País de nacionalidade	Países Baixos dos Habsburgo (pt)
Grupo étnico	Pobo flamengo
Actividade
Campo de traballo	Estudo da historia da arte
Lugar de traballo	Praga (1602–1611) Praga (1581 (Gregoriano)–1602) Viena (1575 (Gregoriano)–1576 (Gregoriano)) Roma (1566 (Gregoriano)–1575 (Gregoriano)) Milán (1565 (Gregoriano)–1566 (Gregoriano)) Antuerpen (1557 (Gregoriano)–1564 (Gregoriano)) Colonia Antuerpen Parma Haarlem Lión Ámsterdam París
Ocupación	pintor , augafortista , debuxante , gravador , escultor
Xénero artístico	Pintura mitolóxica e Retrato pictórico
Movemento	Maneirismo nórdico (pt)
Mecenas	Alessandro Farnese (pt) Rodolfo II
Obra
Obras destacables (1587) Venus and Adonis (en) (1597) Venus e Adonis
Familia
Cónxuxe	Christine Spranger (en) (1582–)
Pai	Joachim Spranger (en)

Anxélica e Medoro.

Traxectoria

Discípulo de Jan Mandyn e de Cornelis van Dalem, viaxou a Italia (Milán e Parma) e a Francia, o que o levou a incorporar o seu estilo á corrente maneirista, que se estaba a desenvolver nesas datas.

Viviu durante unha tempada en Roma, traballando para grandes comitentes, como os Farnese e os Caprarola, e chegando mesmo a ser nomeado pintor papal no ano 1570. Algo máis tarde pasou a traballar como pintor da corte en Viena e en Praga, entre os anos 1575 e 1611.

Spranger non produciu moitas obras de tema sacro, preferindo case sempre o ámbito mitolóxico. O seu maneirismo, moi elaborado e sólido, é reputado como un dos mellores entre os artistas de fóra de Italia.

Obras

Obras da primeira época

• Paisaxe de montaña con aldea primitiva (1569) - Staatliche Kunsthalle, Karlsruhe.
• Paisaxe de montaña con ermida (1569) - Staatliche Kunsthalle, Karlsruhe.

Período romano

• O Xuízo Final (1571) - Pinacoteca Nazionale de Torino.
• Conversión de Saúl (v. 1573) - Milán, Pinacoteca Ambrosiana.
• Retablo do Martirio de San Xoán Evanxelista (antes de 1574) - Roma, San Xoán de Laterano.
• San Xurxo como vencedor do dragón (ca. 1574-1575) - Budapest, Szépmüveszti Múzeum.

Período centroeuropeo

• Resurrección de Cristo (ca. 1576) - Praga Narodni Galerie.
• Anxèlica e Medoro (ca. 1580) - Múnic, Alte Pinakothek.
• Salmacis e Hermafrodita (ca. 1580) - Kunsthistorisches Museum, Viena.
• Glauco e Escila (ca. 1580-82) - Viena, Kunsthistorisches Museum.
• Hèrcules i Dejanira (ca. 1582) - Viena, Kunsthistorisches Museum.
• Hermes e Atenea (fresco, ca. 1584-85) - Castelo de Praga.
• Hércules e Omfalia (ca. 1585) - Viena, Kunsthistorisches Museum.
• Vulcano e Maia (ca. 1585) - Viena, Kunsthistorisches Museum.
• Venus e Adonis (ca.1586) - Ámsterdam, Rijksmuseum.
• "Sine Cerere et Baccho friget Venus" (Sen Ceres e Baco arrefece Venus) (1590) - Viena, Kunsthistorisches Museum.
• Epitafio de Nikolaus Müller (ca. 1592) - Praga, Narodni Galerie.
• Triunfo da sabedoría sobre a ignorancia (ca. 1592) - Viena, Kunsthistorisches Museum.
• Adoración dos Reis Magos (ca. 1595) - Londres, National Gallery.
• Venus e Adonis (ca. 1596) - Viena, Kunsthistorisches Museum.
• Alegoría da Xustíza e da Prudencia (ca. 1599-1600) - París, Museo do Louvre.
• San Sebastiàn (ca. 1602) - Praga, igrexa de San Tomé.
• Venus na fragua de Vulcano (ca. 1607-1610) - Viena, Kunsthistorisches Museum.