Baldassare Longhena

Baldassare Longhena
Nacemento	1596 e 1598
Lugar de nacemento	Venecia
Falecemento	18 de febreiro de 1682
Lugar de falecemento	Venecia
Nacionalidade	República de Venecia
Ocupación	arquitecto e escultor
Coñecido por	Igreja de São Salvador, Santa Giustina, Venice, Basílica de Santa María della Salute e Scuola Grande dei Carmini
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Baldassare Longhena, nado en Venecia en 1598 e finado no mesmo lugar en 1682, foi un arquitecto italiano do século XVII, un dos máis célebre e representativos do seu tempo.

Basílica de Santa María della Salute desde o Canal Grande, obra mestra de B. Longhena

Vida e obraEditar

Nado en Venecia nunha humilde familia orixinaria da provincia de Brescia (seu pai era pedreiro), Longhena tivo como mestre a Vincenzo Scamozzi. Introducido desde novo en relación coa poderosa familia Contarini, comezou pouco despois, xa na vintena de idade a lucirse coas obras de renovación do pazo Malipiero (1621-1622) e coa radical reestruturación do pazo Giustinian-Lolin (1623).

Santa María della SaluteEditar

Varios anos despois, en 1631 foi encargado de proxectar e erguer a Basílica de Santa María della Salute, a súa creación máis significativa e unha das grandes xoias do barroco véneto e italiano. A Basílica foi construída a causa dun ex voto realizado pola cidadanía logo de sufriren unha terríbel epidemia de peste que danou, en 1630, Venecia e grande parte da Italia setentrional. O corpo central, de planta octagonal, e coroado por unha cúpola que destaca impoñente na Punta do Mar e é perfectamente visíbel ora desde o Canal Grande ora desde a praza de San Marcos. O severo clasicismo do seu interior contrasta nidiamente coas atrevidas concepcións escenográficas da parte externa articulada en formas ricas de movemento propias da inspiración barroca. A construción da Basílica de Santa María della Salute precisou medio século: o edificio non foi inaugurado de feito até 1687, cinco anos despois da morte do seu creador.

Outras obrasEditar

A actividade de Longhena concentrouse sobre todo en Venecia e nas veciñanzas inmediatas da cidade das canles. Entre as súas maiores realizacións, ademais de Santa Maria della Salute, cómpre sinalarmos:

O Duomo de Chioggia, destruído por un incendio en 1623 e refeito por Longhena a partir do ano 1633);
A Procuradoría Nova, en Venecia, que deixara incompleta Vincenzo Scamozzi, e que foi terminada por Longhena en torno a 1640);
A escalinata da biblioteca de San Giorgio Maggiore, en Venecia (1641-1646);
O Pazo Belloni-Battaglia, en Venecia (1648-1660);
A Capella Vendramin en San Pietro di Castello, Venecia (1649);
Santa María de Nazareth, máis coñecida como Chiesa degli Scalzi, en Venezia (1656-1663);
Ca' Pesaro, Venecia (1659-1682, completada por Antonio Gaspari en 1710);
A fachada d igrexa de San Salvador, en Venecia (1663-1664);
A igrexa dell'Ospedaletto dedicada a San Xoán e San Paulo, en Venecia (1667-1678);
Ca' Rezzonico, Venecia (Ex Palazzo Bon, 1667-1682, completada por Giorgio Massari no ano 1756).

Influencia e carácterEditar

Longhena estivo profundamente influenciado por dous grandes mestres do Cinquecento italiano, Jacopo Sansovino e Andrea Palladio. Plenamente inserto nas correntes barrocas do seu tempo, este grande arquitecto foi quen de dotar a algunhas das súas obras dunha suntuosidade e duns efectos de chiaroscuro, cargados de profundo dramatismo, como podemos observar, especialmente, na que foi a súa obra mestra indiscutíbel: a Basílica de Santa María della Salute.

DiscípulosEditar

Aprendices, e posteriormente colaboradores de Longhena, foran Giuseppe Sardi (1630-1699) e Antonio Gaspari (1670-1738). O primeiro, orixinario de Lugano, traballou ao lado do grande mestre na execución da igrexa do Ospedaletto, mentres o segundo continuou, como xa foi sinalado arriba, as obras da edificación da Ca' Pesaro logo da morte de Longhena.

GaleríaEditar

Procuradoría Nova á dereita, pintura de Guardi
Igrexa dos Decalzos sobre o Canal Grande
Ca' Pesaro desde o Canal Grande
Ca' Rezzonico desde o Canal Grande

Véxase taménEditar

BibliografíaEditar

Giuseppe Cristinelli: Baldassare Longhena: architetto del '600 a Venezia. Venecia, Marsilio, 1978
Douglas Lewis: Baldassare Longhena. Recensione di G. Cristinelli, Baldassare Longhena: architetto del '600 a Venezia, in “Arte Veneta”, xxvii (1973), pp. 328–330
Daniela del Pesco: L'Architettura del seicento, da serie Storia dell'arte in Italia. Utet, Torino, 1998
Martina Frank: Baldassare Longhena. Venezia, Istituto Veneto di Scienze, Lettere ed Arti, 2004
Andrew Hopkins: "Baldassare Longhena". Milán. 2006