Aquiminzaque
Aquiminzaque (en muisca: Quiminza) foi o cuarto e derradeiro zaque de Hunza, que hoxe é a cidade colombiana de Tunja. Foi o gobernante da parte norte da confederación muisca cando os conquistadores españois chegaron ás terras altas de Colombia. A súa contraparte zipa na área sur da Confederación muisca foi Zaquesazipa.
![]() ![]() | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | (chb) Quiminza ![]() 1518 (Gregoriano) ![]() Hunza, Colombia ![]() |
Morte | 1540 (Gregoriano) ![]() Hunza, Colombia ![]() |
Causa da morte | decapitación ![]() |
Zaque | |
1537 – 1540 ← Quemuenchatocha ![]() | |
Datos persoais | |
Grupo étnico | Pobo muisca ![]() |
Relixión | Relixión muisca e catolicismo ![]() |
Actividade | |
Ocupación | Zaque ![]() |
Familia | |
Parentes | Quemuenchatocha, tío ![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a9/Confederaci%C3%B3nMuisca.png/260px-Confederaci%C3%B3nMuisca.png)
Biografía
editarAquiminzaque era o sobriño do seu predecesor, Quemuenchatocha. O reinado de Aquiminzaque comezou o 2 de agosto de 1537, cando Quemuenchatocha foi feito prisioneiro en Suesca polos invasores casteláns.[1]
Hábil líder dende os seus dous primeiros anos de mando, o seu goberno foi interrompido polos avatares dos conquistadores españois no seu territorio. Nun principio, mantivo colaboración con estes e mesmo se converteu ó catolicismo, mais ó decatarse das esixencias dos conquistadores fronte ó pobo muisca, non tardou en amosar a súa inconformidade e rebelión. Foi executado por Hernán Pérez de Quesada mediante decapitación pública en Hunza.[2] A execución, que era un castigo exemplar para o pobo muisca, continuación coa execucións doutros caciques de Toca, Motavita, Samacá, Turmequé e Sutamarchán.
Coa súa morte chegaría a súa fin a Confederación muisca.
Predecesor: Quemuenchatocha |
Zaque de Hunza 1537–1540 |
Sucesor: Derradeiro zaque |
Notas
editarVéxase tamén
editarOutros artigos
editarBibliografía
editar- José Antonio de Plaza (1809-1854). Compendio da historia da Nova Granada dende antes do seu descubrimento até o 17 de novembro de 1831. Bogotá: Imp. del Neogranadino, 1850.