Aero Spacelines Super Guppy
O Aero Spacelines Super Guppy é un grande avión de carga de fuselaxe ancha usado para transportar grandes compoñentes. Foi o sucesor do Pregnant Guppy, o primeiro avión Guppy fabricado por Aero Spacelines. Foron construídos cinco en dúas variantes distintas, e ámbalas dúas son coñecidas coloquialmente como "Super Guppy".
| Aero Spacelines Super Guppy | |
|---|---|
 | |
| Tipo | carga |
| Fabricante | Aero Spacelines |
| Primeiro voo | 31 de agosto de 1965 |
| Unidades construídas | 1 SG, 4 SGT |
Deseño editar
O primeiro, o Super Guppy ou "SG", construíuse directamente dende a fuselaxe dun C-97J Turbo Stratocruiser, a versión militar do Boeing 377. A fuselaxe foi alongada ata os 43 m, e inchada cun diámetro máximo no interior de 7,6 m, e unha lonxitude do compartimento de carga de 28,8 m. O chan do compartimento só tiña 2,7 m de ancho, debido á fuselaxe do Stratocruiser.[1]
Ademais das modificación da fuselaxe, o Super Guppy usa motores Pratt & Whitney T-34-P-7 mellorados con maior potencia e alcance, e ás e superficies de cola modificadas. Pode transportar unha carga de 24 545 kg a unha velocidade de 480 km/h.
A segunda versión foi oficialmente coñecida como o Super Guppy Turbine (SGT) debido a que os motores orixinais do 377 foron substituídos por uns motores turbohélices Allison 501-D22C. A diferenza dos anteriores Guppies, a fuselaxe foi construída dende cero. Grazas a iso Aero Spacelines puido aumentar o ancho no chan do compartimento de carga ata os 4 metros. A lonxitude total do compartimento aumentou ata os 33,8 m, e os mellorados motores e fuselaxe permitiron unha carga máxima de 23 800 kg.[2] Esas melloras de deseño, combinadas cunha cabina da tripulación presurizada que permitía voar a máis altura, facendo que o SGT transportase máis carga que os seus antecesores.[1]
O SGT conservou só a cabina, as ás, a cola e o tren de aterraxe principal do 377. O equipamento do morro foi collido do Boeing 707 (invertido 180 graos). Isto reduciu lixeiramente a parte dianteira do avión, nivelando a zona de carga e simplificando as operacións de carga.
A comezos dos anos 70, os dous Super Guppies foron usados por Airbus Industrie para transportar partes de avións dende as súas instalacións de produción descentralizadas ata a planta de ensamblaxe final de Tolosa. En 1982 e 1983 dous Super Guppies máis foron construídos por UTA Industries en Francia, despois de que Airbus mercase os dereitos de produción do avión. Os catro Super Guppies foron posteriormente substituídos polo Airbus Beluga, capaz de levar o dobre de carga.
O derradeiro Super Guppy fabricado aínda está en servizo: trátase dun SGT operado pola NASA (actualmente usado para levar compoñentes da Estación Espacial Internacional e do Proxecto Orión). Ten a súa base e opera dende Ellington Field en Houston, Texas. Os outros catro están inactivos: o SG no Pima Air and Space Museum, na base de Davis-Monthan, Arizona; o primeiro SGT, que se comezou a restaurar hai pouco, atópase en Bruntingthorpe, Reino Unido; o segundo está no exterior da fábrica de Airbus en Tolosa; e o terceiro en Finkenwerder, Alemaña.
Variantes editar
- Aero Spacelines B-377-SG Super Guppy, prototipo dunha versión moito máis grande do Guppy usando compoñentes do C-97J, impulsado por catro motores turbohélice Pratt & Whitney T-34-P-7WA.[1]
- Aero Spacelines B-377-SGT Super Guppy Turbine (Guppy 201), versión de produción con motores turbohélice Allison 501-D22C,[1] usando unha sección de carga máis grande construída dende cero en lugar de usar compoñentes orixinais do C-97J.
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Taylor, Michael J. H (1989). Jane's Encyclopedia of Aviation. Crown. ISBN 0-517-69186-8.
- ↑ "Super Guppy". NASA. Arquivado dende o orixinal o 26 de xullo de 2020. Consultado o 2018-11-30.