A. H. M. Jones

Arnold Hugh Martin Jones, FBA, nado o 9 de marzo de 1904 e finado o 9 de abril de 1970, coñecido como A. H. M. Jones ou Hugo Jones, foi un destacado historiador británico do século XX da antigüidade clásica, en particular do Imperio Romano tardío.

A. H. M. Jones

Nome orixinal	(anp) Arnold Hugh Martin Jones
Biografía
Nacemento	9 de marzo de 1904 Birkenhead, Reino Unido (pt)
Morte	9 de abril de 1970 (66 anos) Tesalónica, Grecia
Causa da morte	Morte natural  (Infarto agudo de miocardio )
Lugar de sepultura	Primeiro Cemitério de Atenas (pt)
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino Unido
Actividade
Campo de traballo	Roma Antiga, Antigüidade tardía, historia, Antigüidade clásica e Idade Antiga
Ocupación	historiador , profesor universitario , erudito clásico
Empregador	University College de Londres
Membro de	Academia Británica
Lingua	Lingua inglesa
Premios (1947)  Membro da Academia Británica

Traxectoria

Publicou o seu primeiro libro, The Cities of the Eastern Roman Provinces, en 1937. En 1946, foi nomeado presidente do departamento de Historia Antiga da University College de Londres. En 1951 trasladouse á Universidade de Cambridge e alí asumiu o mesmo cargo. Foi elixido membro da Academia Británica en 1947.

Jones era un lector extremadamente rápido cunha memoria enciclopédica. O seu desdén polas "faladas" ás veces facíao parecer remoto e frío para os que non o coñecían ben, pero era moi apreciado polos seus alumnos. Ás veces foi criticado por non recoñecer plenamente o traballo doutros estudosos nas súas propias notas a pé de páxina, un hábito do que era consciente e pediu desculpas no prefacio do seu primeiro libro.

A obra máis coñecida de Jones, The Later Roman Empire, 284–602 (1964), considérase ás veces a historia narrativa definitiva da etapa final do Imperio romano de Occidente e principios do Imperio Bizantino, comezando co reinado do tetrarca romano Diocleciano e rematando co do emperador bizantino Mauricio. Unha das críticas modernas máis comúns a esta obra é a súa dependencia case total de fontes primarias literarias e epigráficas, unha metodoloxía que reflectiu a propia formación historiográfica de Jones. O estudo arqueolóxico do período estaba na súa infancia cando Jones escribiu, o que limitou a cantidade de cultura material que podía incluír nas súas investigacións.

Jones morreu dun ataque cardíaco en 1970 mentres viaxaba en barco a Salónica para dar unha serie de conferencias. En 1972, John Crook publicou, postumamente o borrador de The Criminal Courts of the Roman Republic and Principate de Jones.

Legado

Desde a morte de Jones, a conciencia popular da súa obra foi moitas veces eclipsada polo traballo dos estudosos da Antigüidade Tardía, período que non existía como campo de estudo separado durante a súa vida. Non obstante, os estudosos da Antigüidade tardía fan referencia a el e as súas enormes contribucións ao estudo da época son amplamente recoñecidas.

Obras

• History of Abyssinia (1935)
• The Cities of the Eastern Roman Provinces (Oxford: Clarendon Press, 1937).
• The Herods of Judaea (1938)
• The Greek City from Alexander to Justinian (1940)
• Ancient Economic History (1948)
• Constantine and the Conversion of Europe (1948)
• Athenian Democracy (1957)
• Studies in Roman Government and Law (1960)
• The Later Roman Empire, 284–602: A Social, Economic and Administrative Survey (1964)
• The Decline of the Ancient World (1966)
• Sparta (1967)
• Augustus (1970)
• The Prosopography of the Later Roman Empire, con John Robert Martindale e John Morris (1971)
• The Criminal Courts of the Roman Republic and Principate (1972).

Véxase tamén

Bibliografía

• Crook, John (1971 [publicado en 1973]). "Arnold Hugh Martin Jones, 1904–1970" (PDF). Proceedings of the British Academy (en inglés) (Londres: The British Academy) (57): 425–438. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 18 de febreiro de 2022. Consultado o 18 de febreiro de 2022. 

Outros artigos

• Prosopography of the Later Roman Empire