Wamba

Wamba
	;
Nome orixinal	(la) Wamba, Vamba
Biografía
Nacemento	633 (<633) ; Penamacor
Morte	c. 688 (54/55 anos); Pampliega
Lugar de sepultura	Toledo (1274–) ; Pampliega (688–1274)
Rei dos visigodos
	672 – 680 ; ← Recesvinto – Ervixio →
Datos persoais
Residencia	Toledo
País de nacionalidade	Reino visigodo de Toledo
Relixión	Cristianismo niceno
Actividade
Ocupación	monxe cristiano (680–), guerreiro , monarca
Lingua	Lingua latina
Outro
Título	Rei dos visigodos

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Wamba (homónimos).

Wamba^[1] ou Vamba,^[2] finado no ano 687, foi un rei visigodo que reinou entre os anos 672 e 680.

Traxectoria editar

A morte de Recesvinto levou á nobreza a proclamalo rei, a pesar de rexeitar o nomeamento debido á súa avanzada idade. Wamba foi forzado pola nobreza a aceptar o trono na localidade de Gérticos, despois chamada Wamba (situada na actual provincia de Valladolid, a 19 km da capital) na súa honra. Por iniciativa propia esixiu ser coroado en Toledo o 20 de outubro de 672.

Estatua de Wamba na Plaza de Oriente de Madrid.

Foi o último rei que deu esplendor aos visigodos. Coa súa morte comeza a decadencia. O seu reinado non foi fácil, pois o pasou case enteiramente sufocando as loitas internas da nobreza contra a monarquía, os nobres entre si, os católicos contra os arianos e a poboación hispanorromana contra os visigodos. Ademais tivo que sufocar unha rebelión dos vascóns, e no 672 houbo de enfrontarse a un novo e descoñecido perigo: a invasión de norteafricanos ou árabes, que tentaron pasar á Península por Alxeciras, intento que foi rexeitado polos visigodos.

Crese que o metropolitano de Toledo, Xiao II, interveu na conxura que acabou co poder do rei Wamba. O rei foi enganado e narcotizado e unha vez nese estado, tonsurárono, vestírono cun hábito de monxe e obrigárono a renunciar á coroa no ano 680.

Durante o seu reinado celebrouse o terceiro concilio de Braga.