Vexiga natatoria

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Vexiga.

A vexiga natatoria é un órgano de flotación que posúen moitos peixes. Trátase dunha bolsa de paredes flexíbeis chea de gas situada dorsalmente, por debaixoo da columna vertebral e por riba do tubo dixestivo, que controla a flotabilidade mediante un complexo sistema de intercambio gasoso co sangue, e permite ao peixe ascender ou descender na auga sen necesidade de utilizar a musculatura, é dicir, con pouco gasto enerxético. Tamén pode ter outras funcións, como a audición, en certas especies dulciacuícolas.

Vexiga natatoria do escardinio (Scardinius erythrophthalmus).

Cando a vexiga natatoria expulsa gases por compresión muscular, aumenta o peso específico do peixe, facilitando o seu descenso na auga. Cando se enche de gases, favorece o ascenso cara á superficie.

O proceso baséase na acidificación do sangue producida ao converterse a glicosa en ácido láctico. Con iso libérase no sangue oxíxeno da oxihemoglobina e dióxido de carbono do bicarbonato sódico, que se difunden na vexiga natatoria. Os gases que non chegan inmediatamente até a vexiga pasan á rede circulatoria a través dos capilares eferentes, e difúndense desde alí ao sistema aferente.

Véxase tamén

Bibliografía =

Schmidt-Nielsen, Knut (1997): Animal Physiology: Adaptation and Environment. Cambridge & Nova York: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-57098-5.

Ligazóns externas

• Bexiga natatória en InfoEscola (en portugués) Consultada o 12711/2012.
• Artigo sobre a vexiga natatoria (en inglés) Consultada o 12711/2012.

---

Este artigo sobre zooloxía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

---