Thalassiosira pseudonana
| Thalassiosira pseudonana | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
| |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||
| Thalassiosira pseudonana (Cleve, 1873) | |||||||||||||||
Thalassiosira pseudonana é unha especie de diatomea mariña céntrica. Foi elixida como a primeira especie do fitoplancto eucariota mariño á que se faría unha secuenciación xenómica completa.[1] Foi seleccionada para este estudo porque é un modelo para estudos sobre fisioloxía de diatomeas, pertence a un xénero de ampla distribución nos océanos do mundo, e ten un xenoma relativamente pequeno de 34 megapares de bases. Posteriormente secuenciouse tamén a diatomea Phaeodactylum tricornutum. Os científicos están investigando a absorción de luz polas diatomeas, utilizando como modelos as diatomeas Thalassiosira. Unha forma obtida por enxeñaría desta diatomea foi considerada como un potencial vehículo para a administración de fármacos no tratamento do cancro con fármacos de quimioterapia que son pouco solubles en auga.[2]
O clon de T. pseudonana que foi secuenciado foi o CCMP 1335 e está dispoñible no National Center for Marine Algae and Microbiota do Bigelow Laboratory for Ocean Sciences de Maine, Estados Unidos. Este clon foi recolectado orixialmente en 1958 en Moriches Bay (Long Island, Nova York) e foi mantido en cultivo continuamente.
Notas editar
- ↑ Armbrust, E.; Berges, J.; Bowler, C.; Green, B.; Martinez, D.; Putnam, N.; Zhou, S.; Allen, A.; Apt, K.; Bechner, M.; Brzezinski, M. A.; Chaal, B. K.; Chiovitti, A.; Davis, A. K.; Demarest, M. S.; Detter, J. C.; Glavina, T.; Goodstein, D.; Hadi, M. Z.; Hellsten, U.; Hildebrand, M.; Jenkins, B. D.; Jurka, J.; Kapitonov, V. V.; Kröger, N.; Lau, W. W.; Lane, T. W.; Larimer, F. W.; Lippmeier, J. C.; Lucas, S. (2004). "The genome of the diatom Thalassiosira pseudonana: ecology, evolution, and metabolism". Science 306 (5693): 79–86. Bibcode:2004Sci...306...79A. PMID 15459382. doi:10.1126/science.1101156.
- ↑ http://www.nature.com/ncomms/2015/151110/ncomms9791/full/ncomms9791.html
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Meksiarun, Phiranuphon; Spegazzini, Nicolas; Matsui, Hiroaki; Nakajima, Kensuke; Matsuda, Yusuke; Sato, Hidetoshi (January 2015). "In Vivo Study of Lipid Accumulation in the Microalgae Marine Diatom Thalassiosira pseudonana Using Raman Spectroscopy". Applied Spectroscopy 69 (1): 45–51. doi:10.1366/14-07598.
- Yi, Andy Xianliang; Leung, Priscilla T. Y.; Leung, Kenneth M. Y. (September 2014). "Photosynthetic and molecular responses of the marine diatom Thalassiosira pseudonana to triphenyltin exposure". Aquatic Toxicology 154: 48–57. doi:10.1016/j.aquatox.2014.05.004.
- Luo, Chun-Shan; Liang, Jun-Rong; Lin, Qun; Li, Caixia; Bowler, Chris; Anderson, Donald; Wang, Peng; Wang, Xin-Wei; Gao, Ya-Hui (Dec 2014). "Cellular Responses Associated with ROS Production and Cell Fate Decision in Early Stress Response to Iron Limitation in the Diatom Thalassiosira pseudonana". Journal of Proteome Research 13 (12): 5510–5523. doi:10.1021/pr5004664.
- Sunda, William G.; Shertzer, Kyle W.; Coggins, Lew (October 2014). "Positive feedbacks between bottom-up and top-down controls promote the formation and toxicity of ecosystem disruptive algal blooms: A modeling study". Harmful Algae 39: 342–356. doi:10.1016/j.hal.2014.09.005.
- Samukawa, Mio; Shen, Chen; Hopkinson, Brian; Matsuda, Yusuke (2014). "Localization of putative carbonic anhydrases in the marine diatom, Thalassiosira pseudonana". Photosynthesis Research 121 (2-3): 235–249. doi:10.1007/s11120-014-9967-x. Consultado o 9 de outubro de 2018.
- Delalat, Bahman; Sheppard, Vonda C.; Ghaemi, Soraya Rasi; Rao, Shasha; Prestidge, Clive A.; McPhee, Gordon; Rogers, Mary-Louise; Donoghue, Jaqueline F.; Pillay, Vinochani; Johns, Terrance G.; Kroeger, Nils; Voelcker, Nicolas H. (2015). "Targeted drug delivery using genetically engineered diatom biosilica" (PDF). Nature Communications 6. doi:10.1038/ncomms9791. Consultado o 18 November 2015.