Teresa Alonso Parada
María Teresa Alonso Parada, nada en Salvaterra de Miño en 1912 e finada en Madrid o 19 de febreiro de 1993, foi unha pianista e musicóloga galega.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1912  Salvaterra de Miño, España |
| Morte | 19 de febreiro de 1993 (80/81 anos) Madrid, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | pianista , musicóloga |
| Lingua | Lingua castelá |
| Instrumento | Piano |
Traxectoria editar
Ós 17 anos rematou a carreira de piano co Primeiro Premio e o Premio especial do Conservatorio. Bolseira pola Junta de Ampliación de Estudios, ofreceu algúns recitais en diferentes cidades españolas e trasladouse a París, onde continuou os seus estudos con Lazare Lévy. Alí, asistiu a cursos de Alfred Cortrot. En Leipzig recibiu os consellos de Robert Teichmüller, e en Viena fixo amizade con Emil von Sauer, que daquela era o profesor do Conservatorio. Máis tarde, comezou a súa etapa como un músico, o tempo no que Joaquín Turina definida como pianista de seda, pola finura do seu estilo.
En 1944 obtivo o posto de profesora de piano no Real Conservatorio Superior de Música de Madrid, e desde entón centrou a súa carreira no ensino. Entre os seus numerosos alumnos salientan José Ortiga, Rosa María Kucharski, Juan Alemán, Consolación Castro, Margarita Degeneffe, Flor Rodríguez, e Gloria de Loizaga.
Escribiu a obra Ensayo para un Nuevo Cuestionario Pianístico.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Dicionario biográfico de Galicia 1. Ir Indo Edicións. 2010-2011. p. 24.
- Marco, Aurora (2007). Dicionario de Mulleres Galegas. Edicións A Nosa Terra. ISBN 978-84-8341-146-9.