As tágides son as ninfas do río Texo (en latín, Tagus) a quen Camões pide inspiración para compor a súa obra Os Lusíadas.[1][2]

Camões e as Tágides (1894). Obra do pintor Columbano Bordalo Pinheiro. Museo Nacional Grão Vasco, Viseu, Portugal
Invocación ás Tágides, nos Lusíadas,
estrofas 4 e 5, de Os Lusíadas:

4
E vós, Tágides minhas, pois criado
Tendes em mim um novo engenho ardente,
Se sempre em verso humilde celebrado
Foi de mim vosso rio alegremente,
Dai-me agora um som alto e sublimado,
Um estilo grandíloquo e corrente,
Porque de vossas águas, Febo ordene
Que não tenham inveja às de Hipocrene.
5
Dai-me uma fúria grande e sonorosa,
E não de agreste avena ou frauta ruda,
Mas de tuba canora e belicosa,
Que o peito acende e a cor ao gesto muda;
Dai-me igual canto aos feitos da famosa
Gente vossa, que a Marte tanto ajuda;
Que se espalhe e se cante no universo,
Se tão sublime preço cabe em verso.

Historia editar

Son unha adaptación das nereidas da mitoloxía greco-romana, as ninfas que viven nos mares e nos ríos (e na obra, estas eran as musas que inspiraban ao autor para relatar os feitos grandiosos "nunca antes vistos", ou sexa, os feitos dos "fillos dos lusitanos" (referíndose así aos feitos dos portugueses). Estas habitan no río Texo que desauga en Lisboa, Portugal.

A palabra foi creada por André de Resende, nunha anotación ao seu poema Vicentius (1545), e o poema sobre a morte de Beatriz de Savoia, no que André de Resende teria usado por primeira vez o vocábulo Tágides, perdeuse.[1]

No seu poema épico Os Lusíadas, Camões rógalles que, como musas, o inspiren e que o axuden a cantar (Dai-me uma fúria grande e sonorosa... de tuba canora) os feitos do pobo portugués. Podemos observalo no Canto I, nas estrofas 4[3][4] e 5.[4][5]

Notas editar

  1. 1,0 1,1 Camões 2000, pp. 31-32 (Nota 4.1)
  2. Baretti 1853, p. 76
  3. "Os Lusíadas". oslusiadas.org (en portugués). Consultado o 28 de marzo de 2022. 
  4. 4,0 4,1 "Os Lusíadas" (PDF). archive.org (en portugués). Consultado o 28 de marzo de 2022. 
  5. "Os Lusíadas". oslusiadas.org (en portugués). Consultado o 28 de marzo de 2022. 

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

  • Baretti, Giuseppe (1853). A Dissertation Upon the Italian Poetry: In which are Interspersed Some (en inglés). Londres: R. Dodsley. 
  • Camões, Luís de (2000). Os Lusíadas (en portugués). (Lectura, prefacio e notas de Álvaro J. Costa Pimpão; presentación de Aníbal Pinto de Castro). Ministério dos Negócios Estrangeiros. Instituto Camões. ISBN 972-566-187-7. 

Outros artigos editar