Pertencente ás Illas menores da Sonda, Sumbawa atópase entre as illas indonesias de Flores, Sumba e Lombok. Forma parte da provincia indonesia de West Nusa Tenggara, aínda que actualmente o goberno indonesio está tomando medidas para converter a illa nunha provincia separada. De carácter volcánico como as demais illas veciñas, nela atópase o volcán Tambora, protagonista dunha importante erupción no século XIX.

Modelo:Xeografía físicaSumbawa
Imaxe
Tipoilla Editar o valor en Wikidata
Parte deIllas menores da Sonda Editar o valor en Wikidata
Situado na entidade xeográficaIllas menores da Sonda Editar o valor en Wikidata
Localización
ContinenteAsia Editar o valor en Wikidata
División administrativaSonda Ocidental, Indonesia (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
lang=gl Editar o valor en Wikidata Mapa
 8°44′25″S 117°59′43″L / -8.74034, 117.99541
Bañado porOcéano Índico Editar o valor en Wikidata
Características
Altitude11 m Editar o valor en Wikidata
Tamaño90 (ancho) × 280 (lonxitude) km
Punto máis altoMonte Tambora Editar o valor en Wikidata  (2.850 m Editar o valor en Wikidata )
Superficie14.386 km² Editar o valor en Wikidata

Con 15.448 km² e unha poboación dun millón e medio de habitantes, a illa estivo relacionada co Imperio Majapahit de Xava e tamén co reino balinés de Gelgel. En 1605 prodúcese a primeira chegada dos holandeses, quen controlan o territorio totalmente xa comezado o século XX.

Como o resto de illas que forman as Illas da Sonda, Sumbawa pertence ao área da Liña de Wallace (Wallacea), de grande interese científico pola súa rica biodiversidade, situadas entre o Sueste asiático e Oceanía.

Historia

editar

O Nagarakretagama do século XIV menciona varios principados identificados en Sumbawa; Dompu, Bima, Sape e a illa volcánica de Sang Hyang Api preto da costa nordeste de Sumbawa. Catro principados en Sumbawa occidental eran dependencias do Imperio de Majapahit no oriente de Xava. Debido aos recursos naturais de Sumbawa, foi invadida regularmente por forzas externas, Xavanesee, Balineses, Macasarenses, holandeses e xaponeses. Os holandeses chegaron por primeira vez en 1605, pero non gobernaron efectivamente Sumbawa ata principios do século XX.

O reino de Balinés de Gelgel tamén gobernou Sumbawa occidental durante un período curto. As partes orientais da illa eran tamén o fogar do Sultanato de Bima, un goberno islámico que tiña vínculos cos pobos Bugis e Macasar]] de Sulawesi do sur, así como outros gobernos malaio islámicos no arquipélago.

 
Mapa histórico da costa setentrional de Sumbawa, 1681

A evidencia histórica indica que a illa de Sumbawa era coñecida nas Indias orientais polo seu mel, cabalos,[1] madeira de sappan para producir a tintura vermella,[2] e sándalo usado para incenso e medicamentos. Pensábase que a área era altamente produtiva en agricultura. No século XVIII os holandeses introduciron a plantación de café nas abas occidentais do monte Tambora, creando así a variante café Tambora.

Administración

editar

Sumbawa administrativamente divídese en catro regencias (kabupaten) e unha kota (cidade). Son:

Nome Area en
km2.
Poboación
estimada 2005
Poboación
Censo 2010
Poboación
estimada 2014
Capital
Sumbawa Barat
(West Sumbawa) Regency
1.636,95 91.882 114.754 120.115 Taliwang
Sumbawa Regency 6.643,98 395.166 415.363 434.469 Sumbawa Besar
Dompu Regency 2.321,55 201.842 218.984 228.811 Dompu
Bima Regency 4.389,40 407.636 438.522 458.961 Woha
Bima City 222,25 123.064 142.443 148.984 Bima
Total 15.214,13 1.219.590 1.330.066 1.391.340
  1. Jong Boers, B.D. de (2007), ‘The ‘Arab’ of the Indonesian Archipelago: The Famed Horse Breeds of Sumbawa’ in: Greg Bankoff and Sandra Swart (eds), Breeds of Empire: The ‘invention’ of the horse in Southern Africa and Maritime Southeast Asia, 1500–1950. Copenhagen: NIAS Press, pp 51–64.
  2. Jong Boers, B.D. de (1997), "Sustainability and time perspective in natural resource management: The exploitation of sappan trees in the forests of Sumbawa, Indonesia (1500–1875)" in: Peter Boomgaard, Freek Colombijn en David Henley (eds), Paper landscapes; Explorations in the environmental history of Indonesia. Leiden: KITLV Press, pp. 260–281.

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

Outros artigos

editar

Ligazóns externas

editar