Srinivasa Ramanujan

Srinivāsa Aiyangār Rāmānujan (en támil : ஸ்ரீனிவாஸ ஐயங்கார் ராமானுஜன்; tamén coñecido coa grafía inglesa Srinivasa Ramanujan Iyengar o simplemente como Ramanujan), nado en Erode o 22 de decembro de 1887 e finado en Kumbakonam o 26 de abril de 1920 foi un matemático autodidacta indio.

Srinivasa Ramanujan
Nacemento	22 de decembro de 1887
Lugar de nacemento	Erode
Falecemento	26 de abril de 1920
Lugar de falecemento	Kumbakonam
Causa	Amebíase
Nacionalidade	Raj Británico
Relixión	Hinduísmo
Alma máter	Trinity College, Town Higher Secondary School, Government Arts College, Kumbakonam, Pachaiyappa's College e Universidade de Cambridge
Ocupación	matemático
Cónxuxe	Janakiammal
Coñecido por	constante de Landau–Ramanujan, função teta de Ramanujan, Rogers–Ramanujan identities, constant de Ramanujan–Soldner, Taxicab_number, soma de Ramanujan, Ramanujan–Nagell equation, primo de Ramanujan, conjectura de Ramanujan–Petersson, Ramanujan summation, Hardy–Ramanujan theorem, grafo de Ramanujan, Rogers–Ramanujan continued fraction, Séries de Ramanujan–Sato, Função tau de Ramanujan, congruências de Ramanujan, forma quadrática ternária de Ramanujan, sen etiquetar, Ramanujan's master theorem, identidade de Ramanujan, sen etiquetar, constante de Ramanujan e função fi de Ramanujan
Premios	membro da Royal Society e Fellow of Trinity College
Na rede
[ editar datos en Wikidata ]

Traxectoria

Cunha mínima educación académica en matemáticas puras fixo contribucións extraordinarias á análise matemática, á teoría dos números, ás series e ás fraccións continuas. Ramanujan desenvolveu inicialmente a súa propia investigación matemática en forma illada que foi rapidamente recoñecida polos matemáticos indios. Cando as súas habilidades se fixeron evidentes para unha comunidade matemática máis ampla, centrada nese momento en Europa, comezou a súa célebre colaboración co matemático británico G. H. Hardy. Redescubriu teoremas coñecidos previamente, ademais de producir moitos outros novos.

Durante a súa curta vida, Ramanujan foi capaz de recompilar independentemente case 3900 resultados (na súa maioría identidades e ecuacións). Case todas as súas achegas demostráronse correctas, aínda que algunhas xa eran coñecidas previamente. Logrou resultados que eran á vez orixinais e moi pouco convencionais, como os números primos de Ramanujan e a función theta de Ramanujan, que á súa vez inspiraron unha gran cantidade de investigacións.