Sotira, Limassol

Sotira, Limassol
	Σωτήρα (el)
Epónimo	Xesús de Nazaret
Localización
	34°42′44″N 32°51′47″L / 34.7122, 32.8631
Estado	Chipre
Distrito (pt)	Limassol (pt)
Poboación
Poboación	143 (2011) (5,07 hab./km²)
Xeografía
Parte de	Limassol (pt)
Diocese	(Diocese of Limassol (en) )
Superficie	28,2191 km²
Bañado por	Mar Mediterráneo
Altitude	290 m
Comparte fronteira con	Ayios Amvrosios (en) , noroeste ; Souni-Zanakia (en) , Nordés ; Kantou (en) , leste ; Pano Kivides (en) , norte ; Paramali (en) , oeste ; Episkopi (en) , sueste
Organización política
Órgano executivo	Communal Council of Sotira (en)
• President of Communal Council of Sotira (en)	Nicos Nicolaou (en) (2017–)
Membro de	Union of Cyprus Communities (en)
Identificador descritivo
Código postal	4633
Fuso horario	UTC+02:00, horario estándar; UTC+03:00, horario de verán
Sitio web	sotira.org

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Sotira.

Sotira (en grego Σωτήρα) é unha aldea situada parcialmente no distrito de Limasol en Chipre, e parcialmente no Territorio británico de ultramar de Acrotiri e Dhekelia, ao oeste de Limasol, preto de Epískopi.

Cultura Sotira

A cultura de Sotira (período cerámico neolítico) 5000 - 4000 antes de Cristo cubriu o oco deixado polo abandono dos lugares da cultura Khirokitia. Parece que a cultura formouse preto de dous séculos despois da primeira chegada da olería á illa, provocada por unha nova onda de colonos que chegou ao redor do 5250 a.C. Algunhas fontes sitúan o ascenso de Sotira nunha data posterior, ao redor do 4500 a.C., pero a maioría parece estar de acordo en que houbo un oco de aproximadamente cincocentos anos entre a caída de Khirokitia e a primeira aparición de Sotira. Malia a evidencia de colonos que trouxeron novas tecnoloxías e técnicas con eles, non hai evidencia de ningún comercio exterior. Tamén é difícil determinar esta estratificación social durante este período relativamente curto.

A cultura gañou o seu nome a través do exame dun sitio típico en Sotira-Teppes. No asentamento neolítico de Sotíra atópase un grupo fortemente repleto de cimentos de construción lixeira. Na súa forma variaban de circular a rectangular con ángulos redondeados, as partes superiores dos muros eran evidentemente de ladrillos de barro e os tellados das casas rectangulares probablemente planos. Os pisos máis altos están cubertos por unha capa de demolición que selou fogares ben conservados, buracos e outras características. Estes pisos inferiores tiñan unha serie de utensilios infrecuentemente ricos, de sílex, pedra e óso, así como cuncas e xerras da con adornos da cultura do peite. ^[1] Como a maioría dos sitios oleiros neolíticos, este situábase preto da costa, nun terreo alto e facilmente defendible. Outro sitio clave está en Ayios Epiktitos-Vyrsi. Os xacementos de olería só se atopan no leste da illa, o que demostra que estes recentemente chegados non chegaron nin ao oeste nin á península de Karpass (o longo "dedo" da esquina nordés de Chipre). Houbo diferenzas rexionais e melloras técnicas a medida que avanzaba a cultura. Das trinta aldeas que se coñecen que foron fogar desta cultura, só algunhas quedaron habitadas no seguinte período pero, como sucedeu con Khirokitia antes, non se sabe por qué a maioría dos sitios de Sotira foron abandonados.^[2]

Notas

Referencias

↑ A. H. S. Megaw (1952). Arqueoloxía en Chipre, 1951. The Journal of Hellenic Studies, 72, pp 113-117. doi: 10.2307 / 627998.
↑ http: / /www.historyfiles.co.uk/KingListsEurope/GreeceCyprus.htm

Véxase tamén

Outros artigos

Akrotiri e Dhekelia

Ligazóns externas

[1] A. H. S. Megaw (1952). Arqueoloxía en Chipre, 1951. The Journal of Hellenic Studies, 72, pp 113-117. doi: 10.2307 / 627998.

[2] ttp: / /www.historyfiles.co.uk/KingListsEurope/GreeceCyprus.htm

[1]

[2]