Sealand ou ben Principado de Sealand é unha micronación autodeclarada como estado pero non recoñecido como entidade pola comunidade internacional.

Modelo:Xeografía políticaSealand
Principality of Sealand (en) Editar o valor em Wikidata
Imaxe

HimnoE Mare Libertas (en) Traducir Editar o valor em Wikidata

Lema«e mare libertas» Editar o valor em Wikidata
Nomeado en referencia amar Editar o valor em Wikidata
Localización
lang=gl Editar o valor em Wikidata Mapa
 51°53′40″N 1°28′57″L / 51.8944, 1.4825Coordenadas: 51°53′40″N 1°28′57″L / 51.8944, 1.4825
EstadoReino Unido
PaísInglaterra
RexiónsLeste de Inglaterra
Condado cerimonialEssex
County council area (en) TraducirEssex (en) Traducir
Distrito não-metropolitano (pt) TraducirTendring (pt) Traducir
VilaHarwich (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Poboación
Poboación27 (2002) Editar o valor em Wikidata (6.750 hab./km²)
Lingua oficiallingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Xeografía
Superficie0,004 km² Editar o valor em Wikidata
Bañado porMar do Norte Editar o valor em Wikidata
Datos históricos
FundadorPaddy Roy Bates (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Creación2 de setembro de 1967 Editar o valor em Wikidata
Organización política
Forma de gobernoOligarquía
monarquía constitucional Editar o valor em Wikidata
• Xefe de estadoPrince Michael of Sealand (en) Traducir (2012–) Editar o valor em Wikidata
Moedacoins and postage stamps of Sealand (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Identificador descritivo
Fuso horario

Sitio websealandgov.org Editar o valor em Wikidata

Proclama como o seu territorio a Roughs Tower, unha explataforma mariña usada como forte naval, construída pola Royal Navy en 1942 e localizada no mar do Norte, a dez quilómetros da costa de Suffolk, no Reino Unido, así como augas territoriais nun radio de doce millas náuticas. Sealand está ocupada pola familia e asociados de Paddy Roy Bates, quen se outorgou o título de Alteza Real Príncipe Rei de Sealand. A área habitábel da torre é de 550 m².

A pesar da falta de recoñecemento da súa soberanía e lexitimidade, Sealand é unha das micronacións máis coñecidas do mundo e a miúdo é citada como un caso de estudo da maneira na que os principios de dereito internacional se poden aplicar a un territorio en disputa.

Historia editar

HM Fort Roughs editar

Artigo principal: HM Fort Roughs.

En 1943, durante a segunda guerra mundial, a HM Fort Roughs (ás veces chamada Roughs Tower) construíuse como un dos Fortes Maunsell,[1] principalmente para defender a franxa de navegación vital nos estuarios próximos contra os avións nazis da Kriegsmarine. Consistía nunha base flotante cunha superestructura de dúas torres baleiras unidas por unha cuberta sobre a que se podían engadir outras estruturas. O forte foi remolcado a unha posición por encima do baixío das Rough Sands, onde a súa base foi deliberadamente inundada para afundila no seu lugar de descanso final. Está aproximadamente a 7 millas náuticas (13 km.) desde a costa de Suffolk, fóra do límite de tres millas náuticas (6 km.) do Reino Unido e, xa que logo, en augas internacionais.[1] A instalación foi ocupada por 150-300 empregados da Royal Navy durante a segunda guerra mundial, o último persoal permanente abandonouna en 1956.[1]

Ocupación e establecemento editar

Roughs Tower foi ocupada en febreiro e agosto de 1965 por Jack Moore e a súa filla Jane, facéndoo en nome da estación de radio pirata Wonderful Radio London.

O 2 de setembro de 1967, o forte foi ocupado polo maior Paddy Roy Bates, un ciudadan británico e locutor de radio pirata que expulsou a un grupo competidor de radio pirata.[2] Bates pretendía transmitir a súa estación de radio pirata, chamada Radio Essex, desde a plataforma.[3] Malia ter o equipo necesario, nunca comezou a transmitir.[4] Bates declarou a independencia de Roughs Tower e chamouno Principado de Sealand.[4].[2]

En 1968, os operarios británicos entraron no que Bates afirmaba ser as súas augas territoriais para atender unha boia de navegación preto da plataforma. Michael Bates (fillo de Paddy Roy Bates) intentou asustar aos traballadores facendo disparos de advertencia desde o ex-forte. Como Bates era un súbdito británico nesa época, foi citado por un tribunal en Inglaterra por acusacións de tenencia de armas de fogo tralo incidente.[5] Pero como o tribunal decidiu que a plataforma (que Bates agora chamaba "Sealand") estaba fóra dos límites territoriais británicos, estando fóra das 3 millas náuticas do límite das augas territoriais do país, o caso non procedía.[6] En 1975, Bates presentou unha constitución para Sealand, seguida dunha bandeira nacional, un himno nacional, unha moeda e pasaportes.

Ataque en 1978 e Goberno rebelde de Sealand editar

En agosto de 1978, Alexander Achenbach, que se proclama a si mesmo como o primeiro ministro de Sealand, contratou a varios mercenarios alemáns e holandeses para atacar Sealand mentres Bates e a súa esposa estaban en Inglaterra.[7] Asaltaron a plataforma con lanchas rápidas, Jet Ski e helicópteros, e tomaron o fillo de Bates como refén. Michael conseguiu retomar Sealand e capturar a Achenbach e aos mercenarios usando armas ocultas na plataforma. Achenbach, un avogado alemán que posuía un pasaporte de Sealand, foi acusado de traizón contra Sealand[7] e foi retido a menos que pagase 75.000 marcos, (35.000 dólares ou 23.000 £).[8] Os gobernos dos Países Baixos, Austria e Alemaña solicitaron ao goberno británico a súa liberación, pero o Reino Unido desentendeuse do caso, citando a decisión xudicial de 1968.[9] Alemaña enviou un diplomático da súa embaixada de Londres a Sealand para negociar a liberación de Achenbach. Roy Bates cedeu logo de varias semanas de negociacións e posteriormente afirmou que a visita do diplomático constituía un recoñecemento "de facto" de Sealand por parte de Alemaña.[7]

Logo da repatriación do primeiro, Achenbach e Gernot Pütz estableceron un goberno no exilio, ás veces coñecido como Sealand Rebel Government ou Sealandic Rebel Government, en Alemaña.[7] O sucesor nomeado por Achenbach, Johannes Seiger, continúa reclamando a través do seu sitio web que é a autoridade lexítima de Sealand.[10]

Desde 1990 editar

 
Sealand varios meses despois do devastador incendio de 2006

En 1997, a familia Bates revogou todos os pasaportes de Sealand, incluídos os que eles mesmos emitiran nos últimos 22 anos.[7] Pensaban que tiñan uns 150.000 en circulación.[9]

Na tarde do 23 de xuño de 2006, a plataforma superior da Roughs Tower incendiouse debido a un fallo eléctrico. Un helicóptero de rescate da Royal Air Force transferiu desde a torre a unha persoa ao hospital de Ipswich. O remolcador de rescate Harwich colocouse á beira da Roughs Tower ata que un remolcador local extinguiu o lume.[11] Todos os danos foron reparados en novembro de 2006.[12] En xaneiro de 2007, The Pirate Bay intentou comprar Sealand despois do endurecemento das leis de copyright en Suecia, que lles forzaron a buscar unha base de operacións noutro lugar.[13] Entre 2007 e 2010, Sealand púxose á venda a través da inmobiliaria española InmoNaranja,[14][15] por un prezo de compra de 750 millóns de euros.[14][16][17]

Roy Bates morreu aos 91 anos o 9 de outubro de 2012; levaba sufrindo de Alzheimer desde hacía varios anos. Sucedeuno o seu fillo Michael.[18][19][20][21][22] Joan Bates morreu nun asilo de anciáns de Essex aos 86 anos o 10 de marzo de 2016.[23]

Notas editar

  1. 1,0 1,1 1,2 Zumerchik, John (2008). Seas and Waterways of the World: An Encyclopedia of History, Uses, and Issues. ABC-CLIO Ltd. p. 563. ISBN 978-1-85109-711-1. 
  2. 2,0 2,1 Ryan, John; Dunford, George; Sellars, Simon (2006). Micronations. Lonely Planet. p. 9. ISBN 1-74104-730-7. 
  3. Gould, Jack (25 de marzo de 1966). "Radio: British Commercial Broadcasters Are at Sea; Illegal Programs Are Beamed From Ships". The New York Times. Arquivado dende o orixinal o 22 de decembro de 2015. Consultado o 19 de decembro de 2015. (require subscrición (?)). 
  4. 4,0 4,1 Edwards, Chris; Parkes, James (19 outubro 2000). "Radio Essex" and "Britains Better Music Station" Arquivado 17 de setembro de 2014 en Wayback Machine.. Off Shore Echoes. Consultado o 11 de maio de 2011
  5. "Welcome to Sealand. Now Bugger Off". Wired News. xullo 2000. Arquivado dende o orixinal o 30 de abril de 2008. Consultado o 11 de novembro de 2007. 
  6. Regina v. Paddy Roy Bates and Michael Roy Bates, The Shire Hall, Chelmsford, 25 de outubro de 1968. "Regina v. Paddy Roy Bates and Michael Roy Bates". The Shire Hall, Chelmsford. Arquivado dende o orixinal o 02 de marzo de 2007. Consultado o 29 de maio de 2015. 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Ryan, John; Dunford, George; Sellars, Simon (2006). Micronations. Lonely Planet. p. 11. ISBN 1-74104-730-7. 
  8. "Attempt to free captive from private 'island' fails". The Times. 5 de setembro de 1978. p. 3. 
  9. 9,0 9,1 "History of Sealand". The Principality of Sealand. Arquivado dende o orixinal o 01 de outubro de 2015. Consultado o 18 de novembro de 2018. 
  10. "Homepage of Sealandic Government in Exile". Sealandic Government in Exile. Arquivado dende o orixinal o 23 de xaneiro de 2007. Consultado o 13 de novembro de 2007. 
  11. "Blaze at offshore military fort". BBC (en inglés). 23-6-2006. Consultado o 14-12-2020. 
  12. "Church and East renovation completion". Church and East. Arquivado dende o orixinal o 04 de marzo de 2014. Consultado o 10 de setembro de 2018. 
  13. Graham, Flora (16-2-2009). "Technology: How The Pirate Bay sailed into infamy". BBC News (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 19-04-2009. Consultado o 9-4-2009. 
  14. 14,0 14,1 "'Smallest state' seeks new owners". BBC. 8 de xaneiro de 2007. Arquivado dende o orixinal o 10 de xaneiro de 2007. Consultado o 8 de xaneiro de 2007. 
  15. "Tiny North Sea tax haven for sale". Sydney, Australia: ABC News. Agence France-Presse. 8 de xaneiro de 2007. Arquivado dende o orixinal o 24 de marzo de 2011. Consultado o 10 de setembro de 2018. 
  16. "£65m price tag for Sealand tenancy". Evening Star (Ipswich). 6 de xaneiro de 2007. Arquivado dende o orixinal o 11 de xaneiro de 2007. Consultado o 6 de xaneiro de 2007. 
  17. "For sale, World's smallest country". The Sydney Morning Herald. 8 de xaneiro de 2007. Arquivado dende o orixinal o 24/02/2007. Consultado o 8 de xaneiro de 2007. 
  18. "Prince Roy of Sealand aka Roy Bates (passed away 9th October 2012) Obituary". sealandgov.org. Arquivado dende o orixinal o 12 de xaneiro de 2013. Consultado o 10 de setembro de 2018. 
  19. Yardley, William (13 de outubro de 2012). "Roy Bates, Bigger-Than-Life Founder of a Micronation, Dies at 91". The New York Times. Arquivado dende o orixinal o 13 de outubro de 2012. Consultado o 13 de outubro de 2012. 
  20. "'Prince Roy of Sealand' dies, aged 91". The Australian (Sydney). 11 de outubro de 2012. Arquivado dende o orixinal o 11 de outubro de 2012. Consultado o 11 de outubro de 2012. 
  21. Van Gilder Cooke, Sonia (12 de outubro de 2012). "RIP Paddy Roy Bates, the Prince of Sealand". Time (New York). Arquivado dende o orixinal o 15 de outubro de 2012. Consultado o 12 de outubro de 2012. 
  22. Woo, Elaine (14 de outubro de 2012). "Prince Roy Bates dies at 91; adventuring monarch of Sealand". Los Angeles Times. Arquivado dende o orixinal o 14 de outubro de 2012. Consultado o 14 de outubro de 2012. 
  23. "Self-proclaimed ruler of world's smallest independent state dies". Arquivado dende o orixinal o 17 de marzo de 2016. Consultado o 17 de marzo de 2016. 

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar