Roger Martin du Gard
Roger Martin Du Gard, nado en Neuilly-sur-Seine o 23 de marzo de 1881, finado en Bellême, Orne o 22 de agosto de 1958, foi un novelista francés.
Roger Martin du Gard  | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 23 de marzo de 1881 |
| Neuilly-sur-Seine | |
| Falecemento | 22 de agosto de 1958 |
| Bellême, Orne | |
| Soterrado | Monastère de Cimiez |
| Nacionalidade | Francia |
| Alma máter | Lycée Condorcet, École des Chartes, Escola do Louvre e Lycée Janson-de-Sailly |
| Ocupación | escritor, arquiveiro e dramaturgo |
| Cónxuxe | Hélène Foucault |
| Xéneros | Novela |
| Coñecido/a por | sen etiquetar e The Thibaults |
| Premios | Premio Nobel de Literatura e Cabaleiro da Lexión de Honra |
| Na rede | |
   | |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
TraxectoriaEditar
Nacido nunha familia acomodada, de avogados e maxistrados, a súa situación permitiulle dedicarse á literatura. De vocación literaria precoz, foi consciente dela tras ler a novela de Lev Tolstoi, A guerra e a paz. Para intentar consolidar a súa vocación de novelista, iniciou estudos de Letras, aínda que non os rematou. Presentouse logo á unha oposición da École des chartes, obtendo a praza de arquiveiro-paleógrafo, cunha tese sobre a abadía de Jumièges.
En 1908 publicou a súa primeira novela Devenir. Tras a publicación en 1913 de Jean Barois, na que Martin du Gard abordou o caso Dreyfus, trabou amizade con André Gide e Jacques Copeau.
Participou como soldado na primeira guerra mundial. Cando esta rematou, empezou a redacción da que foi a súa obra magna: a saga de Les Thibault. Nela non trata de demostrar nada. Non xulga nin condena: mostra ás veces de modo demasiado fragmentario a evolución da relixión contemporánea, como o feito da separación entre a Igrexa e o Estado Francés en 1905.
Recibiu o Premio Nobel de Literatura en 1937. A partir dese momento a súa obra deixou de ser considerada relevante por parte da crítica, até que Albert Camus a volveu reivindicar.
Pode considerarse un herdeiro da novela realista tradicional do século XIX; mais a certeza das súas descricións, os seus detalles narrativos e a penetración psicolóxica que fai dos seus personaxes, fan que non se poida cualificar como un escritor falto de innovación e forza.
Pasou a maior parte da segunda guerra mundial en Niza. Alí empezou a elaborar unha novela que quedou inconclusa, Le Lieutenant-colonel de Maumort, que se publicou postumamente. Esta publicación, ao igual que outras que tamén foron póstumas (correspondencia, diario, relatos curtos) fai máis complexa a figura dun escritor que se reivindicou a si mesmo como novelista.
ObraEditar
NovelasEditar
|
EnsaiosEditar
TeatroEditar |
Véxase taménEditar
BibliografíaEditar
- Charles Möeller. Editorial Gredos, ed. Literatura del siglo XX y cristianismo (Tomo II). ISBN 978-84-249-3341-8.