Roberto I de Artois

Roberto I de Artois o Bo, nado en 1216 e finado en El-Mansura, Exipto, en 1250, foi príncipe de Francia e conde de Artois (1237 - 1250), condado que o seu pai lle entregou e do que foi o primeiro conde.

Roberto I de Artois
Nacemento	17 de setembro de 1216
	Francia
Falecemento	9 de febreiro de 1250 e 8 de febreiro de 1250
	Almançora
Causa	Morto en combate
Nacionalidade	Francia
Ocupación	aristócrata
Pai	Luís VIII de Francia
Nai	Branca de Castela
Cónxuxe	Matilda de Brabante, Condessa de Artois
Fillos	Branca de Artois e Roberto II de Artois
Irmáns	Isabel de França, Luís IX de Francia, Carlos de Anjou, João de Maine e Afonso III de Poitiers
[ editar datos en Wikidata ]

Escudo do condado de Artois

Traxectoria

Orixes familiares

Foi o terceiro fillo do rei Luís VIII de Francia e da súa muller Branca de Castela. Era neto por liña paterna de Filipe II de Francia e Isabel de Hainault, e por liña materna de Afonso VIII de Castela e Leonor de Inglaterra. Era irmán dos reis Luís IX de Francia e Carlos I de Nápoles.

Matrimonio e descendentes

Casou o 14 de xuño de 1237 en Compiègne con Matilde de Artois, filla de Henrique II de Brabante e María de Suabia. Deste matrimonio naceron:

• A princesa Branca de Artois (1248 - 1302 ), casada en 1269 con Henrique I de Navarra.
• O príncipe Roberto II de Artois (1250 - 1302), conde de Artois.

A Sétima Cruzada

Participou na Sétima Cruzada, dirixida polo seu irmán Luís IX de Francia. Despois de tomar Damieta, o emir Fakhr al-Dihn puido atrasar o avance cruzado en Mansura ata febreiro de 1250. Roberto I de Artois e os templarios conseguen derrotar e matar a Fakhr al-Dihn, pero logo invaden a cidade desordenadamente, e o xefe mameluco, Baibars al-Bunduqdarí, envía un contraataque letal para os cruzados no que o irmán do rei atopa a morte.