Revolta dos bátavos

A revolta dos bátavos ou levantamento bátavo tivo lugar na Xermania Inferior entre os anos 69 e 70, no século I. Os bátavos, habitantes dunha pequena pero militarmente poderosa poboación xermánica asociada cos chattos no delta do Rin, rebeláronse contra o Imperio Romano. Pronto á Gallia Belgica uníronse as tribos celtas belgas e algunhas tribos xermánicas.

Revolta dos bátavos

Cadro de Rembrandt sobre a revolta de Xulio Civilis
Data 6970
Lugar Xermania Inferior e A Galia
Resultado Vitoria romana

Liderados polo suboficial romano Gaius Julius Civilis (Xulio Civilis) e o príncipe bátavo, os xermánicos venceron inicialmente o exército romano, derrotando dúas lexións. Porén, os romanos formaron un formidable exército e nomearon a Quintus Petilius Zerialus como o seu xeneral.[1] Iso cambiou o destino da guerra e obrigou aos bátavos a negociar a paz. Os alemáns tiveron que aceptar a orde romana e ter unha lexión acuartelada en Noviomagus (actual Nimega).

Barco romano da classis germanica (a frota fluvial do Rin). A reconstrución baséase nos restos de cinco barcos descubertos en Maguncia nos anos 80. O da imaxe, coñecido como Maguncia Tipo A, foi deseñado para intervención en lancha rápida. Os remeiros serían tropas propias transportadas nel. Nótese tamén a localización dos escudos laterais, cuxo fin era a protección da tripulación dos proxectís lanzados dende as costas. No momento da rebelión dos batávos, a maioría destes barcos estaban tripulados por xentes desa etnia. Museum für Antike Schifffahrt, Maguncia, Alemaña.

Lexións que participaron no levantamento editar

  • Legio V Alaudae
  • Legio XV Primigenia
  • Lexio I Germánica
  • Lexio XVI Gallica
  • Lexio VIII Augusta
  • Legio XI Claudia
  • Lexión XIII Gemina
  • Lexio XIV Gemina
  • Lexio XXI Rapax
  • Legio II Adiutrix
  • Lexio I Adiutrix
  • Lexión VI Victrix
  • Legio XVI Flavia Firma

Galería de imaxes editar

Notas editar