Estela (monumento)
Estela é a denominación dun monumento, usualmente un monólito (pero tamén poden ser circulares, rectangulares etc.), con inscricións.[1] Teñen forma de lápida, pedestal o cipo (miliario), que se erixe sobre o solo e pode ter unha función conmemorativa, funeraria, relixiosa, máxico-curativa ou xeográfica.
Características
editarNormalmente son monolíticas, de diversos materiais pétreos e variados tamaños, podendo algunhas alcanzar grandes dimensións.
Nas estalas inscribíanse textos, signos, símbolos e figuras nas que se descríban o por que da súa situación e significado, constituído polo tanto importantes documentos para arqueólogos e historiadores, apoiados por especialistas en epigrafía.
As estelas conmemorativas, de carácter funerario, erixíronse desde datas remotas, por pobos de diversas culturas, rexións e relixións, e seguen usándose actualmente.
Etimoloxía
editarO termo deriva do grego antigo στήλη stḗlē, plural, στήλαι, stḗlai, que pasou ao latín stela, -ae, plural, stelae.[2]
Galería
editar-
Miliario de Zadagós, Sandiás.
-
Estela N de Copán, debuxada por Catherwood en 1839.
-
Estela da sepultura de Ludwig Reichenbach no Trinitatisfriedhof de Dresde.
Notas
editar- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para estela.
- ↑ stele no Online Etymology Dictionary.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Estela |
Bibliografía
editar- Boardman, John; I. E. S. Edwards; N. G. L. Hammond & E. Sollbergered, eds. (1982): The Cambridge Ancient History, Part 1, 2nd Edition. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-5212-2496-3.