François Rabelais

François Rabelais nado en La Devinière, preto de Chinon, cara a 1494 e finado en París o 9 de abril do 1553, foi un médico e escritor francés, humanista do Renacemento. Rabelais renovou, á luz do pensamento antigo, o ideal filosófico e moral do seu tempo. A súa obra foi incluída no Index Librorum Prohibitorum.

François Rabelais

Biografía
Nacemento	1483 ↔ 1494 Seuilly (Reino de Francia)
Morte	xaneiro de 1553 ↔ 14 de marzo de 1553 París (Reino de Francia)
Lugar de sepultura	París
Datos persoais
Outros nomes	Alcofribas Nasier e Seraphin Calobarsy
Residencia	House of Rabelais (en) (1545 (Gregoriano)–1547 (Gregoriano))
País de nacionalidade	Reino de Francia
Relixión	Cristianismo
Educación	Universidade de Montpellier Universidade de Poitiers (pt)
Actividade
Ocupación	escritor , novelista , monxe , médico escritor , humorista
Período de actividade	1532 (Gregoriano) -
Movemento	Pensamento libre e Humanismo renacentista
Lingua	Francés medio
Orde relixiosa	Orde Franciscana e Orde de San Bieito
Obra
Obras destacables Abbaye de Thélème (en) (1534 (Gregoriano)) Gargantúa e Pantagruel
Familia
Cónxuxe	sen valor
Pai	Antoine Rabelais (pt)
Sinatura

Traxectoria

François Rabelais era fillo de Antoine Rabelais, senescal de Lerné e avogado. A data do seu nacemento é moi controvertida, algúns preferíndolle o ano 1483 ao ano 1494. Recibiu unha formación de Teoloxía. Máis tarde, Rabelais incorporouse ao convento franciscano do Puy-Saint-Martin en Fontenay-le-Comte, converténdose en monxe en outubro de 1520. Manifesta moi pronto unha curiosidade humanista. Pedro Lamy iníciao aos estudos gregos e anímao a escribir a Guillaume Budé. Rabelais interesouse polos autores antigos, e corresponde máis tarde con outros humanistas famosos. En 1523, a raíz dos comentarios de Erasmo sobre o texto grego dos Evanxeos, a Sorbona intenta impedir o estudo do grego. Ao final deste ano, os superiores de Rabelais e de Pedro Lamy confiscan os seus libros de grego. Aínda que os seus libros estéanlle devoltos aos poucos, Rabelais soluciónase a cambiar de orde monástica. Sostido por Geoffroy d' Estissac, que o acolle na súa Abadía de Maillezais, Rabelais presente unha petición ao papa neste sentido, xustificándoo pola excesiva austeridade da norma de Francisco de Asís.

Faise beneditino, e dedícase á persoa de Geoffroy de Estissac, converténdose no seu secretario. Acompáñao así durante xiras de inspección das súas terras e abadías. Rabelais trasládase a continuación ao priorado de Ligugé, residencia habitual de Geoffroy de Estissac, onde se fai amigo de Jean Bouchet. Ao mosteiro próximo a Fontenay-le-Comte, entrevístase co nobre abade Antoine Ardillon. Rabelais non se dobrou facilmente ás normas monacais e non permaneceu enclaustrado no mosteiro.

Cara a 1528, tomou a roupa de sacerdote secular para visitar distintas universidades. Vai en primeiro lugar a París, onde comeza os seus estudos de medicina. Ten dous nenos.

Obra

• Pantagruel (Les horribles et épouvantables faits et prouesses du très renommé géant Pantagruel; 1532).
• Gargantua (La vie très horrifique du grand Gargantua, père de Pantagruel, fils de Grandgousier; 1534).
• Le Tiers Livre ( O terceiro libro) 1546.
• Le Quart Livre (O cuarto libro) 1552.
• Le Cinquième Livre' (O quinto libro) 1564, póstumo.
• Pantagrueline Prognostication.

Traducido ao galego

• Gargantúa e Pantagruel (2021). Rinoceronte. 356 páxs. ISBN 978-84-17388-66-9.