Posfeminismo
O feminismo posestruturalista ou posfeminismo é unha corrente de teoría feminista que fai unha revisión crítica da segunda e terceira ondas do feminismo e, dende o marco dunha perspectiva posmoderna e da globalización, márcase como obxectivo atender as súas contradicións e cubrir as ausencias: categorías de diferenza, tales como a idade e a posición social das mulleres, así como grupo étnico, están ligadas a correntes, tales como o feminismo poscolonial. Atópase dentro do marco da teoría queer e do movemento LGBT, engadindo todos os xéneros e preferencias sexuais, ademais de posicionarse contra o concepto binario de xénero e dos roles de xénero. Algúns consideran que é unha cuarta onda do feminismo, mentres que para outros a mesma palabra "feminismo" é xinocéntrica e o posfeminismo xa non o é, teorizando (estudos de xénero) e loitando para a igualdade de dereitos e oportunidades de persoas de calquera sexo.[1][2]
Notas editar
- ↑ Margot Pujal, Margot Pujal i Llombart, El feminisme, Editorial UOC, 2005. ISBN 9788497883757 (en catalán)
- ↑ Mercè Izquierdo i Aymerich, Clara Garcia Pujol, Núria Solsona i Pairó, Gènere i ensenyament de les ciències, edicions Universidade Autónoma de Barcelona, 2008. ISBN 9788449025846 (en catalán)
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Gill, Rosalind (maio de 2007). "Postfeminist media culture. Elements of a sensibility". European Journal of Cultural Studies 10 (2): 147–166. doi:10.1177/1367549407075898.