Polistinos
| Polistinos Polistinae | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Polistes gallicus femia | |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Tribos | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
A dos polistinos (Polistinae) é unha subfamilia de insectos himenópteros da suborde dos apócritos, unha das integradas na familia dos véspidos.
Taxonomía editar
Descrición editar
A subfamilia foi descrita en 1836 polo entomólogo francés, especialista en himenópteros, Amédée Louis Michel Lepeletier.[1]
Etimoloxía editar
O nome científico Polistinae está formado polos elementos Polist e -inae. O primeiro é a raíz do nome do seu xénero tipo, Polistes (que deriva do grego antigo πολιστής polistḗs, "fundador dunha cidade", de πολίζειν polízein, "construír a cidade"), de πόλις pólis, "cidade"), e o segundo é o sufixo do latín científico -inae, propio dos nomes das subfamilias de animais.
Clasificación editar
Características editar
Os polistinos son avespas eusocias, é dicir, que viven en colonias.
O seu abdome é moi estreito na base,[3] e as antenas des machos están curvadas na punta. As raíñas (femias reprodutoras) son de aspecto similar ao das obreiras (femias estériles), aínda que ás veces son algo máis grandes ou teñen diferente cor. Nalgunhas especies hai máis de unha raíña, pero existe a tendencia a que unha soa teña supremacía.
Os niños da maioría das especies son de papel, pero nunhas poucas excepcións son de barro (por exemplo, en Polybia emaciata).[4] Os dalgunhas especies son abertos, outros son similares aos niños dos vespinos, cubertos de numerosas capas de papel.
Moitos polistinos, como Polistes fuscatus, Polistes annularis e Polistes exclamans, fan os seus niños con papel. Polistes annularis suspende os seus niños de papel de saíntes de penedos a través dun pedicelo, cuxos ácidos graxos libres inducen a resposta necrofórica nas formigas e fan que eviten o pedicelo en lugar de depredar aos habitantes do niño.[5] As obreiras de Polistes metricus despegan dos seus niños coma se xa souberan a duración da súa viaxe. En voos curtos, saen do niño voando horizontalmente, mentres que en voos longos saen do niño voando cara a grandes altitudes antes de seguir a súa dirección.[6] As celas dos favos son de forma hexagonal, semellantes á estrutura dun niño de abellas.
Algunhas especies neotropicais da tribo dos epiponinos, dos xéneros Polybia e Brachygastra, producen mel, sendo dos poucos insectos que non sexan as abellas que a producen.
Distribución xeográfica editar
A subfamilia comprende unhas 1 100 especies, principalmente tropicais e subtropicalis. En Europa só viven nove, todas elas do xénero Polistes.[7]
Galería editar
-
Típico niño de Polistes gallicus, especie presente na península Ibérica -
-
Polistes stigma, propia da India -
Mischocyttarus flavitarsis, unha especie norteamericana -
Niño de Polybia sp.
Notas editar
- ↑ Lepeletier, 1836 en BioLib.
- ↑ Sheehan, Michael J. & Tibbetts, Elizabeth A. (2008): "Robust long-term social memories in a paper wasp". Current Biology 18 (18): 851-852.
- ↑ Blas, M. et al. (1987): Artròpodes (II). Història Natural dels Països Catalans, 10. Barcelona: Enciclopèdia Catalana, S. A. ISBN 84-7739-000-2.
- ↑ O'Donnell, S. & Jeanne, R. L. (2002): The nest as fortress: defensive behavior of Polybia emaciata, a mud-nesting eusocial wasp. Journal of Insect Science 2: 3.
- ↑ Espelie, Karl (1990): "Surface lipids of the social wasp Polistes annularis (L.) and its nest and nest pedicel". Journal of Chemical Ecology 16: 1841–1852.
- ↑ Dew, Heather (1978): "Foraging Flights of Two Species of Polistes Wasps (Hymenoptera: Vespidae)". Journal of the Kansas Entomological Society 51 (3): 380-385.
- ↑ Polistes Arquivado 02 de maio de 2015 en Wayback Machine. en Fauna Europaea.
Véxase tamén editar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Polistinos |
| Wikispecies posúe unha páxina sobre: Polistinos |
Bibliografía editar
- Aguiar, Alexandre P. et al. (2013): "Order Hymenoptera". En Zhang, Z.-Q. (ed.): "Animal Biodiversity: An Outline of Higher-level Classification and Survey of Taxonomic Richness (Addenda 2013)". Zootaxa 3703: 1–82.
- Borror, D. J., DeLong, D. M. & Triplehorn, C. A. (1976): An introduction to the study of insects, 4ª ed. Nova York, Chicago: Holt, Rinehart and Winston. ISBN 0-0308-8406-3.
- Grimaldi, D. & Engel, M. S. (2005): Evolution of the Insects. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-5218-2149-0.
- Huber, John T. (2009): "Biodiversity of Hymenoptera". Capítulo 12. En Robert G. Foottit & Peter H. Adler: Insect Biodiversity: Science and Society. Hoboken, New Jersey: Blackwell Publishing. ISBN 978-1-4051-5142-9.
- Michener, Charles D. (2007): The Bees of the World. 2ª ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-8573-0.
- O'Toole, Christopher & Raw, Anthony (1999): Bees of the world. Londres: Cassell & Co. ISBN 0-8160-5712-5.
- Sharkey, Michael J. (2007): "Phylogeny and Classification of Hymenoptera". Zootaxa 1668: 521–548.
- Vilhelmsen, Lard (2001): "Phylogeny and classification of the extant basal lineages of the Hymenoptera (Insecta)". Zoological Journal of the Linnean Society 131: 393–442.