Parque Nacional Sangay
Coordenadas: 1°50′S 78°20′O / -1.833, -78.333
| Parque Nacional Sangay | |||
|---|---|---|---|
| |||
| Marco Legal | |||
| Figura de Protección: | Parque nacional | ||
| Ano de constitución: | 1979 | ||
| Superficie: | 5.177,65 km² | ||
| Lexislación: | |||
| Datos de interese | |||
| País: |  Ecuador
| ||
| Provincias: | Morona Santiago, Chimborazo, Tungurahua, Cañar e Azuay | ||
| Concellos: | |||
| Ríos: | |||
| Picos | |||
| Direccións de interese: | |||
| Teléfonos: | |||
O Parque Nacional Sangay é un parque nacional localizado nas provincias de Morona Santiago, Chimborazo, Tungurahua, Cañar e Azuay, en Ecuador. O parque contén dous volcáns activos (Tungurahua e Sangay), e un volcán extinto, El Altar (Kapak Urku). A altitude do parque varía dende os 900 até os 5319 metros por riba do nivel do mar, e contén unha ampla variedade de hábitats, incluíndo glaciares, paisaxes volcánicas, selvas tropicais, bosques nublados, zonas pantanosas, pasteiros, e unha das rexións máis grandes de páramos en Ecuador.[1] Contén 327 lagos que se alimentan du sistema de zonas pantanosas de 31,5 quilómetros cadrados.[1]
| Parque Nacional Sangay | |
|---|---|
 Volcán Sangay. | |
  Parque Nacional Sangay | |
| Patrimonio da Humanidade - UNESCO | |
| País | Ecuador |
| Localización | 1°50′0″S 78°20′0″O / -1.83333, -78.33333 |
| Tipo | Natural |
| Criterios | vii, viii, ix, x |
| Inscrición | 1983 (sesión VII) |
| Rexión da UNESCO | América |
| Identificador | 260 |
Debido á súa complexa xeoloxía e ecoloxía, así como pola súa biodiversidade, o parque foi declarado Patrimonio da Humanidade pola UNESCO no ano 1983.[1] En 1992, foi engadido á Lista do Patrimonio Mundial en Perigo por mor da caza furtiva, a gandaría extensiva, a construción de estradas non planificadas e a invasión do perímetro do parque. Foi eliminado da lista de Patrimonio en Perigo no ano 2005.
Galería de imaxes editar
-
Erupción do Tungurahua en 1999. -
Vista aérea de Sangay.
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 "Sangay National Park". UNESCO World Heritage Centre. United Nations Educational, Scientific, and Cultural Organization. Consultado o 5 de setembro de 2021.