Osorno la Mayor
Osorno la Mayor é un municipio e localidade capital da comarca de Tierra de Campos, na provincia de Palencia, en Castela e León. Ten unha poboación de 1.482 habitantes (2008).
| ||||
| Localización | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Estado | España | |||
| Comunidade autónoma | Castela e León | |||
| Provincia | provincia de Palencia  | |||
| Capital | Osorno (en)  | |||
| Contén a división administrativa | ||||
| Poboación | ||||
| Poboación | 1.170 (2023) (13,12 hab./km²) | |||
| Xeografía | ||||
| Parte de | ||||
| Superficie | 89,16 km² | |||
| Altitude | 808 m | |||
| Comparte fronteira con | ||||
| Organización política | ||||
| • Alcalde | Miguel del Valle Campo (en) | |||
| Identificador descritivo | ||||
| Código postal | 34460 | |||
| Fuso horario | ||||
| Código INE | 34901 | |||
| Páxina web | osorno.dip-palencia.es | |||
Datos básicos editar
Ten unha superficie de 88,6 km², e unha poboación de 1.499 habitantes (INE 2007). Está comunicada por estrada pola Autovía Camiño de Santiago e a Autovía Cantabria-Meseta. Tamén conta con estación de tren.
División administrativa editar
O termo municipal de Osorno la Mayor abrangue as seguintes pedanías de Villadiezma, Las Cabañas de Castilla e Santillana de Campos.
Localización editar
Sitúase no límite oriental da provincia, a 50 km de Palencia, dentro da comarca de Tierra de Campos. Considérase cruzamento de camiños, ao verse situado na traxectoria natural de paso da meseta norte ao mar Cantábrico e de Burgos cara a León e Galicia.
Economía local editar
A súa economía baséase na agricultura, fundamentalmente cerealista, aínda que en retroceso, a construción, a industria relacionada coas obras públicas e os servizos, en auxe grazas ao paso da autovía Burgos-León e a Palencia-Santander e o ferrocarril do mesmo trazado. O Polígono industrial é outro dos seus motores económicos.
Hidrografía editar
O termo municipal está regado polas augas dos ríos Valdavia e Boedo así como pola Canle de Castela que nesta localidade tiña situada a esclusa número 15 do seu ramal norte. Das construcións que acompañaban a esta non quedan senón vestixios tras a súa demolición antes de que devandita obra fose declarada como protexida polo seu carácter histórico.
Historia editar
Da súa orixe coñécese algo mercé a algúns restos que, sen método de escavación racional asociado, foron aparecendo ao longo dos anos e poden atribuírse a un antigo establecemento romano de carácter basicamente militar. Algúns afeccionados á historia da localidade atribúenlle o nome latino de Desobriga á devandita localización.
Maior importancia parece ter durante a Idade Media, froito sen dúbida da súa localización espacial, e na Idade Moderna. Leva asociado ao seu nome un condado con grandeza de España en mans, actualmente, da familia Alba. Máis recentemente leváronse a cabo escavacións que descubriron vestixios, posiblemente mesolíticos, de establecemento humano na zona.
Na actualidade só o edificio do concello e algúns elementos situados na igrexa municipal, como a pía bautismal de arte románica ou o retablo rococó, dan fe dalgún pasado de interese artístico ou histórico.
Patrimonio editar
- Concello: palacio Blasonado do século XVII.
- Igrexa parroquial da Asunción: de orixe románico, a fábrica actual é do século XV. Conserva unha pía bautismal románica, altar maior rococó, con boas tallas do século XVI da escola de Felipe Bigarny.
- Ermida da Piedade: destaca o seu artesoado mudéxar do século XVI.
- Sitio do Dolmen da Velilla: megálito funerario, con enterramentos colectivos.
- Ponte sobre o Río Valdavia: en 1583 o mestre canteiro cántabro Juan de la Costa traballa xunto con Hernando del Río nas obras da ponte sobre o río Valdavia, continuándoas en 1592.
Festividades editar
As festividades máis destacadas son a Romaría da Virxe de Ronte (50 días despois do Domingo de Resurreción), a Romaría de san Pantaleón e as Festas de San Miguel de los Santos, que se celebran a primeira fin de semana de xullo. Salienta tamén a súa Semana Santa, unha das máis rechamantes da provincia.