Nagarjun

escritor indio

Nagarjun, nado en Satlakha o 11 de xuño de 1911 e finado en Darbhanga o 5 de novembro de 1998, foi un poeta en hindi e maithili, autor tamén dun importante número de novelas, relatos, biografías literarias e libros de viaxe, coñecido como Janakavi, o poeta do pobo[1]

Modelo:BiografíaNagarjun
Nome orixinal(hi) नागार्जुन Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento(en) Vaidya Nath Mishra Editar o valor en Wikidata
30 de xuño de 1911 Editar o valor en Wikidata
Madhubani district, India (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Morte5 de novembro de 1998 Editar o valor en Wikidata (87 anos)
Darbhanga district, India (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
RelixiónBudismo Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónpoeta, escritor Editar o valor en Wikidata
Pseudónimo literarioनागार्जुन
यात्री Editar o valor en Wikidata
Premios

Traxectoria

editar

Primeiros anos

editar

Nagarjun naceu como Vaidya Nath Mishra en 1911 en Bihar. A súa nai morreu cando tiña tres anos, e quedou ao coidado dos seus familiares. Estudou sánscrito, pali e prácrito na súa localidade natal e mais en Varanasi e Calcuta. Casou con Aparajita Devi e a parella tivo seis nenos.

Carreira

editar

As súas primeiras composicións foron poemas en maithili co sobrenome de Yatri (यात्री) durante os primeiros anos da década de 1930 e a mediados desa década principiou a escribir poesía en hindi. Durante un tempo foi profesor en Saharanpur (Uttar Pradesh), pero o seu desexo de afondar nos escritos budistas fíxoo ingresar no mosteiro de Kelaniya en Sri Lanka, onde se converteu en 1935 en monxe budista, como xa fixera o seu mentor Rahul Sankrityayan adoptando o nome de "Nagarjun". Mestres estivo no mosteiro estudou tamén o pensamento leninista e marxista. Volveu á India en 1938 e entrou na "Escola Política de Verán" organizada polo dirixente campesiño Sahajanand Saraswati fundador de Kisan Sabha.[2] Incesante viaxante percorreu boa parte da India nas décadas décadas de 1930 e 1940 aínda que entre 1939 e 1942 estivo na cadea por liderar unha axitación campesiña en Bihar.

Xogou un papel importante no movemento Jayaprakash Narayan e pasou polo cárcere durante once meses no coñecido como período de emerxencia (1975-1977).

Os temas da súa poesía son variados. Entre as súas composicións máis coñecidos está Bādal kō Ghiratē Dēkhā hai (hindi: बादल को घिरते देखा है: ), unha crónica de viaxe de seu. A miúdo escribiu tamén sobre asuntos sociais e políticos contemporáneos. O seu poema Mantra Kavita (मंत्र कविता), está amplamente considerado como a reflexión máis precisa da súa propia xeración. En Āō Rānī Hama Ḍhōēṅgē Pālakī (hindi: आओ रानी हम ढोएंगे पालकी: ) humilla sarcasticamente ao entón primeiro ministro da India, Jawaharlal Nehru, pola extravagante benvida que lle deu á raíñaIsabel II. Ademais tamén foi capaz de realizar exercicios de beleza poética en temas máis inusitados, como un poema baseado nunha porca porca ou unha serie de poemas dedicados a un exemplar de Artocarpus heterophyllus. É un dos poucos poetas en hindi que chegou tanto os sectores populares como ás elites indias [3]. O seu poemario en maithili Chatra converteuse nun dos primeiros clásicos modernos nesa lingua[4]. En 1997 publicou un poemario bilingüe hindi-bengalí Mein Militri Ka Boodha Ghoda cos versos que compuxo en bengalí en 1978 e 1979 e tamén deixou algúns poemas en sánscrito en diversas revistas.

Moitas das súas novelas trazan a loita dos desposuídos das castas baixas contra os ricos señores da terra das castas altas en Bihar [5]. Noutras describe a explotación dos marxinados no medio urbano.

Linguas

editar

O maithili foi a súa lingua materna e nel escribiu poemas, ensaios e novelas, aínda así a lingua da maioría das súas obras foi o hindi, idioma que empregou tanto en rexistros altamente sanscritizados como na súa forma vernacular. Tamén tiña un bo coñecemento do bengalí e adoitaba escribir para diarios de Bengala, estivo próximo á xeración de poetas coñecida como Bhookhi Peerhi e axudou a Kanchan Kumari a traducir o poema longo de Malay Roy Choudhury, Jakham, ao hindi.

Libros

editar

Poesía

editar
  • Yugdharao
  • Kal aur Aaaj
  • Satrange Pankhon Wali
  • Talab ki Machhliyan
  • Khichri Viplava Dekha Humne
  • Hazar Hazar Bahon Wali
  • Purani Juliyon Ka Coras
  • Tumne Kaha Tha
  • Akhir Aisa Kya Kah Diya Maine
  • Is Gubare Ki Chhaya Mein
  • Yeh Danturit Muskaan
  • Mein Militri Ka Boodha Ghoda
  • Ratnagarbha
  • Aise bhi hum kya
  • Bhool jao purane sapne
  • Apne Khet Mein Chandana
  • Fasal
  • Akal aur Uske bad
  • Harijan Gatha
  • Badal ko ghirate Dekha hai
  • Aaj main beej hoon

Novelas

editar
  • Rati Nath Ki Chachi (1948)
  • Balachnama (1952)
  • Baba Bateshar Nath
  • Himalaya ki betiya
  • Nai Paudh
  • Varun Ke Bete
  • Dukh Mochan
  • Ugratara
  • Jamania Ka Baba
  • Kumbhi Pak
  • Paro and Asman Mein Chanda Tare.
  • Abhinandan
  • Imaratia
  • Sita Usko
  • Navturiya

Ensaios

editar
  • Ant Hinam Kriyanam.
  • Bum Bholenath
  • Ayodhya ka raja

Libros en maithili

editar
  • Patrahin Nagna Gachh (poemario)
  • Chitra (1949, poemario)
  • Paro (novela)
  • Navturiya (novela)
  • Balchnma (novela)
  1. An ocean of intellect passes into history The Tribune, 29 de novembro de 1998.
  2. "Poets of Mithila – Nagarjun". Arquivado dende o orixinal o 14 de agosto de 2004. Consultado o 25 de xullo de 2017. 
  3. Kulwant Rai Gupta e Amita Gupta (2006) Concise Encyclopaedia Of India, vol.1 Volume 1. Atlantic Publishers, p. 283
  4. Amar Nath Prasad (2007) Indian Poetry In English: Roots And Blossoms, vol. 1. Sarup & Sons, p. 230
  5. Yogendra Kumar Malik e Carl Lieberman (1975) Politics and the Novel in IndiaBrill Archive, p. 20