Miedes de Atienza
Miedes de Atienza é un concello español da provincia de Guadalaxara, comunidade de Castela-A Mancha. Ten unha poboación de 87 habitantes (en 2009).
| |||||
| Localización | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Estado | España | ||||
| Comunidade autónoma | Castela-A Mancha | ||||
| Provincia | provincia de Guadalaxara  | ||||
| Capital | Miedes de Atienza | ||||
| Poboación | |||||
| Poboación | 58 (2023) (1,35 hab./km²) | ||||
| Xeografía | |||||
| Parte de | |||||
| Superficie | 43 km² | ||||
| Altitude | 1.154 m | ||||
| Comparte fronteira con | Bañuelos (pt)  Prádena de Atienza (pt) Ujados (pt) Hijes (pt) La Miñosa Romanillos de Atienza Atienza Retortillo de Soria | ||||
| Organización política | |||||
| • Alcalde | Francisco Andrés Ortega (en) | ||||
| Identificador descritivo | |||||
| Código postal | 19... | ||||
| Fuso horario | |||||
| Código INE | 19181 | ||||
Xeografía editar
Está situado na Ruta da la e no Camiño do Cid, ruta do desterro de Rodrigo Díaz de Vivar.
Historia editar
Miedes, como tal, non aparece na historia até a Idade Media sempre no contexto da reconquista e repoboación, ao igual que as localidades próximas. A localización do lugar, na vertente sur dun dos pasos naturais entre ambas mesetas, situado entre as fortalezas de Gormaz e Atienza e xunto a un outeiro de fácil defensa (hoxe coñecida como El Castillo), fixeron viable a instalación dunha comunidade co obxectivo de controlar o territorio castelán do sur do Douro, así como servir de foco de ataque ás avanzadas musulmás. De feito no Cantar de mío Cid menciónase a Miedes como zona de fronteira.
Monumentos e lugares de interese editar
- Casa-Palacio dos Beladiez Trujillo, obra de cantería do século XVII
- Igrexa parroquial de orixe románica, pero do datada do século XVIII.
- Numerosos xacementos do neolítico superior, con abundancia de restos de talla de pedra, así como de cerámica.
- Asentamentos do bronce, testemuñados pola aparición de restos cerámicos e metal.
- Xacementos pertencentes ás épocas celta e romana, período no cal esta zona viuse altamente poboada como aseveran os numerosos restos de "villae" nos que se aprecia unha convivencia simbiótica entre estas dúas culturas.