Masaccio

pintor italiano

Masaccio (Tommaso Cassai ou Tommaso di Ser Giovanni di Mone) nado en San Giovanni Valdarmo, Italia o 21 de decembro de 1401[1] e finado en Roma, outono de 1428, foi un pintor italiano do Quattrocento, o primeiro período do Renacemento, iniciador da pintura moderna. Segundo Vasari, Masaccio foi o mellor pintor da súa xeración pola súa habilidade para imita-la natureza, recrear figuras e movementos realistas, así como por un uso convincente da perspectiva tridimensional, pois foi o primeiro en aplicar na pintura as leis da perspectiva matemática ou científica, aprendidas de Brunelleschi.[2]

Modelo:BiografíaMasaccio

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento21 de decembro de 1401 Editar o valor en Wikidata
San Giovanni Valdarno, Italia Editar o valor en Wikidata
Morte1428 (Gregoriano) Editar o valor en Wikidata (26/27 anos)
Roma, Italia Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoPintura Editar o valor en Wikidata
Lugar de traballo Florencia Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónpintor Editar o valor en Wikidata
MovementoRenacemento italiano Editar o valor en Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
IrmánsGiovanni di Ser Giovanni Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteTeutsche Academie der Edlen Bau- Bild- und Mahlerey-Künste (en) Traducir, (sec:Masaccio, Mahler aus dem Castell zu Valdarno. 67, 67)
Le vite de' più eccellenti pittori, scultori e architettori, (sec:V3.10, Masaccio da S. Giovanni di Valdarno pittore)
Schilderboeck (pt) Traducir, (sec:Het leven van Masaccio, van het Casteel S. Ian te Valdarno, Schilder., M128) Editar o valor en Wikidata
BNE: XX1114798
Calvario, 1426

Masaccio morreu aos vinte e seis anos e sábese moi pouco sobre as circunstancias exactas da súa morte.[1]

Traxectoria

editar

A pesar da súa curta carreira tivo unha fonda influencia noutros pintores posteriores; foi dos primeiros en usar a perspectiva científica na pintura que aprendeu de Brunelleschi.[3]

Dende as súas obras iniciais como Expulsión de Adán e Eva ou O Tributo na capela Brancacci da igrexa do Carmine en Florencia, a súa foi unha linguaxe austera e monumental, centrado no home e na súa acción. Mediante unha recreación intelectual despois dunha profunda observación da súa realidade, Masaccio verificou á volta á natureza humana e o espazo no que se desenvolve a súa actividade e non a través dunha simple reprodución das súas aparencias externas. Isto vai orixinar formas sintéticas, fortes volumes, acenos elementais mais decisivos. Nos seus últimos frescos en Santa María Novella e en Brancacci leva a perspectiva brunelleschiana á perfección.

  1. 1,0 1,1 Goddard, Simon (7 de xullo de 2008). "Masaccio, the old master who died young". theguardian.com (en inglés). Consultado o 30 de xaneiro de 2021. 
  2. "Masaccio: l'invenzione della prospettiva". italica.rai.it (en italiano). 3 de marzo de 2007. Arquivado dende o orixinal o 03 de marzo de 2007. Consultado o 10 de setembro de 2024. 
  3. Vasari (1966), p.190

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar
  • Argan, Giulio Carlo (1987). Renacimiento y Barroco. Colección: Arte y Estética (en castelán). I. De Giotto a Leonardo da Vinci. Madrid: Akal. ISBN 9788476002438. 
  • Mack, Rosamond E. (2001). Bazaar to Piazza: Islamic Trade and Italian Art, 1300–1600 (en inglés). Oakland: University of California Press. ISBN 0-520-22131-1. 
  • Spike, John T. (2002). Masaccio (en italiano). Milán: Rizzoli libri illustrati,. ISBN 88-7423-007-9. 
  • Vasari, Giorgio (1966). Las Vidas de los más excelentes pintores, escultores y arquitectos. Col. Nuestros Clásicos. Nº 74. (1ª edición de 1550). México: Universidad Nacional Autónoma de México. ISBN 968-36-4388-4. 

 
 Este artigo sobre arte é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.