Margarida Lopes de Almeida

Margarida Lopes de Almeida, tamén coñecida como Margarida Lopes e Margarida Fortunata de Almeida, nada no Río de Xaneiro o 7 de abril de 1896 e finada en 1979, foi unha declamadora, poetisa e escultora brasileira.[1] Era considerada unha declamadora eximia, fundadora da nova escola de declamación no Brasil, sendo coñecida no país como "a Moça que Apregoa Versos" e a "Arquimilionária da Poesía".[2] Era filla da escritora, novelista e abolicionista Júlia Lopes de Almeida, e do poeta Filinto de Almeida , e irmá do tamén poeta Afonso Lopes de Almeida.[3]

Infotaula de personaMargarida Lopes de Almeida
Biografía
Nacemento7 de abril de 1896 Editar o valor em Wikidata
Río de Xaneiro, Brasil Editar o valor em Wikidata
Morte20 de xuño de 1983 Editar o valor em Wikidata (87 anos)
Río de Xaneiro, Brasil Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeBrasil Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónreciter (en) Traducir , escultora Editar o valor em Wikidata
Familia
PaisFilinto de Almeida Editar o valor em Wikidata  e Júlia Lopes de Almeida (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata

Biografía editar

Margarida naceu o 7 de abril de 1896,[4] na rúa Aprazível do barrio de Santa Teresa, da cidade do Río de Xaneiro, filla da novelista Júlia Lopes de Almeida e do poeta Filinto de Almeida, fundadores da Academia Brasileira de Letras.[5] Estudou na escola de Paula Macedo, no mesmo barrio, tamén ela escritora co pseudónimo Lía de Santa Clara. Nacida nunha familia moi ligada ás artes, desde a infancia que estivo en contacto coa poesía, sendo visitas frecuentes da familia nomes como Olavo Bilac, Raimundo Correia, Alberto de Oliveira, Paulo Barreto, e Artur de Azevedo.

Morreu en 1979.[6]

Declamación editar

Presentouse ao público aínda meniña, declamando poemas durante unha conferencia, e participando con frecuencia nos saraus literarios do salón do Jornal do Commercio, e na Escola Nacional de Belas-Artes.[3]

Foi a primeira artista a se presentar ao público para facer un espectáculo unicamente de declamación, estreando no Río de Xaneiro en 1921.[7]

Era considerada declamadora eximia, fundadora da nova escola de declamación no Brasil.[8][9]

 
Busto en bronce de Júlia Lopes de Almeida, en Lisboa, executado por Margarida en 1939.

Entre outros traballos, Margarida Lopes de Almeida é autora do busto de Júlia Lopes de Almeida, executado en 1939 en bronce sobre pedestal de pedra, ofrecido polas mulleres brasileiras ás portuguesas, inaugurado en 28 de marzo de 1953 no Xardín Gomes Amorim, localizado na Praceta da Avenida António José de Almeida, en Lisboa, Portugal, e da escultura en bronce "Creoula", de 1940, parte do acervo do Museo Nacional de Belas Artes.[10][11]

Pasaxes por Portugal editar

En 1927, estivo no Funchal, na illa da Madeira, onde deu un recital no Teatro Arriaga, actual Teatro Municipal Baltazar Días.

 
Placa no Teatro Municipal Baltazar Dias homenaxeando Margarida Lopes de Almeida na súa pasaxe polo Funchal en abril de 1934.

En decembro de 1933, referida como insigne diseur e escultora brasileira, chegou a Lisboa, a bordo do vapor Bagé, en tránsito para París.

O 22 de abril de 1934, chegou ao Funchal, a bordo do vapor Madrid, vinda de Lisboa e a camiño de París, ficando hospedada no Savoy Hotel. Realizou dous recitais no Teatro Municipal, con interpretacións de poetas portugueses, brasileiros, españois e franceses, tendo, no intervalo do segundo recital, sido descuberta unha lápida conmemorativa conmemorando a súa pasaxe polo Teatro Municipal, con discurso do entón gobernador civil do Funchal, António Caldeira Coello.

O 7 de abril de 1946, volveu a pasar polo Funchal, a bordo do Serpa Pito, vinda de Lisboa en misión especial do Ministerio das Relacións Exteriores do Brasil.

Chegou novamente no Funchal, o 2 de novembro de 1952, a bordo do navío Vira Cruz, partindo para Lisboa no Serpa Pito a 9 do mesmo mes. Aí actuou no Teatro San Luís, antes de seguir en xira pola Europa.[12]

En abril de 1961 actuou no Teatro D. Maria II, en Lisboa, vinda dunha xira por Angola e Mozambique.[13]

Homenaxes editar

En febreiro de 1934, foi agraciada en Portugal co grao de oficial da Orde de San Tiago da Espada. En marzo do mesmo ano, foi descerrada unha placa en mármore no salón nobre do Teatro Municipal Baltazar Dias, na súa homenaxe e conmemorando a súa pasaxe polo Funchal.[14]

Nota editar

  1. Cultural, Instituto Itaú. "Margarida Lopes de Almeida". Enciclopédia Itaú Cultural (en portugués). Consultado o 2020-06-18. 
  2. "Diário de Notícias, 9 setembro 1952" (PDF). biblioteca-abm.madeira.gov.pt (en portugués). 
  3. 3,0 3,1 Schumaher, Maria Aparecida (2000-10-01). Dicionário mulheres do Brasil: De 1500 até a atualidade - Biográfico e ilustrado (en portugués). Zahar. ISBN 978-85-378-0215-1. 
  4. Anuário. 1997. p. 126. 
  5. Diniz, Anamaria (2017). O itinerário pioneiro do urbanista Attilio Corrêa Lima (en Portuguese). São Paulo: Paco Editorial. ISBN 978-85-462-1054-1. OCLC 1108572614. [Ligazón morta]
  6. "O GUIA LEGAL CURIOSIDADES". www.oguialegal.com (en portugués). Consultado o 2020-06-18. 
  7. "Diário de Notícias (Madeira), ARBPM. 6 de maio de 1934." (PDF). biblioteca-abm.madeira.gov.pt (en portugués). 
  8. 50 anos de literatura: perfil das patronas. 1993. p. 51. 
  9. Mulheres do Brasil: (pensamento e ação). 1971. p. 692. 
  10. "Diretorio de contactos - Informações e Serviços". informacoeseservicos.lisboa.pt. Consultado o 2020-06-18. 
  11. "Creoula - Margarida Lopes De Almeida". Google Arts & Culture. Consultado o 2020-06-18. 
  12. "Diário de Notícias (Madeira), ARBPM. 7 de novembro de 1952." (PDF). biblioteca-abm.madeira.gov.pt (en portugués). 
  13. ". Diário de Notícias (Madeira), ARBPM. 6 de abril de 1961." (PDF). biblioteca-abm.madeira.gov.pt. 
  14. "Diário de Notícias (Madeira), ARBPM. 22 de fevereiro de 1934." (PDF). biblioteca-abm.madeira.gov.pt (en portugués).