Lingua montenegrina
O montenegrino[2] (Црногорски језик/Crnogorski jezik) é unha lingua eslava meridional falada polo pobo montenegrino e pola diáspora. Está baseada no dialecto Shtokavian e é a lingua oficial do país.
Montenegrino црногорски / crnogorski | ||
---|---|---|
Pronuncia: | [tsr̩nǒɡorskiː] | |
Falado en: | Montenegro | |
Rexións: | Balcáns | |
Total de falantes: | 232 600 (2011)[1] | |
Posición: | Fóra das 100 primeiras | |
Familia: | Indoeuropea Eslava Eslava meridional Montenegrino | |
Escrita: | Latino e cirílico | |
Status oficial | ||
Lingua oficial de: | Montenegro | |
Regulado por: | Xunta para a Estandarización da Lingua Montenegrina | |
Códigos de lingua | ||
ISO 639-1: | --
| |
ISO 639-2: | cnr | |
ISO 639-3: | cnr
| |
Mapa | ||
Status | ||
Dende o ano 2004 a comunidade académica e literaria montenegrina estivo a propor a idea de instituír a idea da lingua montenegrina á opinión pública, un movemento que ten a súa orixe en 2003 trala caída do comunismo. Despois da independencia de Montenegro a lingua pasou a ser a oficial do país coa Constitución do 22 de outubro de 2007 e foi estandarizada o 10 de xullo de 2009. Ethnologue identifica a lingua como un nome alternativo do serbio.[3]
Notas
editar- ↑ Incluíndo 229 251 en Montenegro (36,97%), 2 519 en Serbia e 876 en Croacia.
- ↑ "montenegrino". TERGAL. Consultado o 29/05/2019.
- ↑ Artigo sobre o Serbio en Ethnologue
Véxase tamén
editarVexa a proba da Wikipedia en Lingua montenegrina |