José de la Hermida
José de la Hermida Castro Pazos de Probén, finado en Lestrobe o 13 de maio de 1913, foi un escritor e político galego.
José de la Hermida, sentado | |
Biografía | |
---|---|
Morte | 13 de maio de 1913 Lestrobe, España |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | España |
Actividade | |
Ocupación | escritor , político |
Lingua | Lingua castelá |
Traxectoria
editarFillo de Gregorio Antonio de Hermida, propietario do Pazo de Hermida, curmán de Rosalía de Castro e sobriño do historiador Jose Verea de Aguiar e Hermida. Foi republicano e librepensador. Instalouse en Madrid pero regresou a Padrón antes da Revolución de 1868. Publicou en Padrón o periódico El Libertador. Colaborou en El Motín e Las Dominicales del Libre Pensamiento. Publicou os opúsculos Expansión político-libre pensadora (1887), ¿Fue el cristianismo un progreso? (1892), Cuba (1892), Sobre el universitario abismo e ¡Leed estudiantes! (1910), utilizando ás veces o pseudónimo Veritas. O 12 de maio de 1913 asistiu ao banquete a Alejandro Lerroux en Santiago de Compostela e ao día seguinte finou na súa casa de Lestrobe.[1][2]
Notas
editarVéxase tamén
editarBibliografía
editar- José Antonio Durán (1975). "Historia de José Hermida, aristócrata aldeano y librepensador". Tiempo de historia n. 10 (1/9/1975), pp. 40-47, Universidad de Salamanca.