José Fernández Pérez
José Fernández Pérez, coñecido como Pepe da Botica, nado en Ourense o 12 de xaneiro de 1895 e finado na mesma cidade o 11 de outubro de 1937, foi un sindicalista e político galego.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 12 de xaneiro de 1895  Ourense, España |
| Morte | 11 de outubro de 1937 (42 anos) Ourense, España |
| Causa da morte | pena de morte, ferida por arma de fogo |
| Outros nomes | Pepe da Botica |
| Actividade | |
| Ocupación | sindicalista, político |
 | |
Traxectoria
editarAuxiliar de farmacia. Membro da Agrupación de Dependencia Mercantil e Bancaria da UGT que presidiu en 1935 e afiliado da Agrupación Socialista de Ourense da que foi presidente en 1935 e 1936.[1] Foi elixido concelleiro de Ourense en 1931 e foi deputado provincial. Na folga xeral revolucionaria de 1934 pertenceu ao Comité Revolucionario de Ourense. Perteneceu á masonaría co nome simbólico "Augusto Bebel" formando parte parte das loxas Jovellanos nº 1 de Oviedo e Triángulo Adelante nº 7 e Constancia nº 7 de Ourense.
Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 permaneceu oculto na casa da súa irmá ata que foi detido o 20 de febreiro de 1937.[2] Foi xulgado en consello de guerra e condenado á pena de morte. Foi executado no Campo de Aragón o 11 de outubro de 1937 xunto con Severino Nóvoa Gutiérrez, Enrique Nanín Ansias, José González Tesouro e Gerardo Rodríguez Fernández.[3]
Notas
editarVéxase tamén
editarBibliografía
editar- Prada Rodríguez, Julio (2004). Ourense, 1936-1939. Alzamento, guerra e represión. Sada: Do Castro. ISBN 978-84-8485-157-8.