John Redmond
John Edward Redmond ou Seán Mac Réamainn en irlandés, nado en Kilrane (Condado de Wexford, Irlanda) o 1 de setembro de 1856 e finado en Londres (Inglaterra) o 6 de marzo de 1918, foi un político nacionalista irlandés, barrister, deputado na Cámara dos Comúns e líder do Partido Parlamentario Irlandés entre 1900 e 1918.
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde marzo de 2017.) |
Xuventude editar
Nacionalista desne pequeno, seu pai foi un activista da causa irlandesa. Foi ducado en colexios xesuítas e posteriormente estudou Dereito. Involucrado na política polo seu pai, en 1880 foi elixido parlamentario en representación do Partido Parlamentario Irlandés. Foi un forte opositor á política nacionalista violenta que algúns propugnaban, defendendo a postura do Home Rule, unha limitada forma de autogoberno para Irlanda proposta polo Reino Unido.
Líder do Partido Parlamentario Irlandés editar
A partir de 1891 liderou a facción pro-Parnell do partido, logo da morte deste último; e cando o partido se reunificou en 1900, foi elixido como o seu presidente. A súa loita por establecer que o Home Rule fora aprobado estendeuse ata 1911, cando o parlamento británico aprobouno logo de catro proxectos fracasados. Con todo, esta situación foi fortemente rexeitada polos irlandeses protestantes, que temían ao dominio dun estado católico e un desequilibrio da situación económica debido ao carácter predominantemente agrícola de Irlanda.
A súa ameaza de oprse pola violencia, que coincidía cos irlandeses católicos máis radicais en non aceptar esta política moderada, levaron a que o Reino Unido reformulara o Home Rule e dividira Irlanda en zonas católicas e protestantes. Estas últimas seguirían gobernadas polos británicos por un tempo determinado. Aínda que se opuxo a este cambio, Redmond e o seu partido o aceptaron, pensando que sería algo temporal. Porén, o inicio da primeira guerra mundial pospuxo calquera troco ata despois do conflito. Redmond tivo a oportunidade de ser o xefe do goberno irlandés, mais o seu entusiasta apoio á participación irlandesa na guerra xunto aos británicos e o Alzamento de Pascua de 1916, sepultaron o seu liderado.
Declive político editar
Este último feito, promovido por unha minoría católica que procuraba a independencia total, e a forte represión británica -tódolos líderes do Alzamento foron executados como traidores e o alistamento no exército fíxose obrigatorio- prenderon no nacionalismo irlandés e deron unha forza inesperada ao Sinn Féin, un partido que non tivera que ver co movemento, pero que ante a opinión pública era o referente dos nacionalistas católicos. O seu líder, Éamon de Valera, xurdiu entón como o líder de Irlanda na súa loita independentista. En 1918 o Sinn Féin obtivo a maioría nas eleccións xerais e proclamou a independencia unilateral de Irlanda, establecendo a República de Irlanda.
No entanto, Redmond non acadou a vivir o colapso do partido polo cal loitara toda a súa vida. Finou en marzo de 1918 e foi sucedido na dirección do movemento por John Dillon. É considerado un heroe por moitos debido ao seu compromiso coa non violencia nun período convulsionado e moi polarizado da política irlandesa.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Gwynn, Stephen: John Redmond's last years, Edward Arnold pub. (1919)
- Gwynn, Denis: The Life of John Redmond (1932)
- Bew, Paul: John Redmond (1996)
- O’Connor Lysaght, D. R.: The Rhetoric of Redmondism History Ireland Magazine (Spring 2003).
- Bew, Paul: Redmond, John Edward (1856-1918), Oxford Dictionary of National Biography (2004)
- Meleady, Dermot:. Redmond: The Parnellite. Cork University Press. ISBN 9781859184233.(2008)