John Houseman
Jacques Haussmann, nado en Bucarest (Romanía) o 22 de setembro de 1902 e finado en Malibú (California) o 31 de outubro de 1988 foi un actor e produtor británico-estadounidense, coñecido como John Houseman.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 22 de setembro de 1902 Bucarest, Romanía |
| Morte | 31 de outubro de 1988 (86 anos) Malibú, Estados Unidos de América |
| Causa da morte | Morte natural (Cancro ) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Estados Unidos de América Reino Unido |
| Educación | Clifton College (en)  |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Actuación, Produción de cinema e television production (en) |
| Ocupación | produtor de cinema , actor de cinema , actor de televisión , actor , produtor de televisión , actor de teatro , profesor de música , profesor universitario , director de cinema , guionista , produtor |
| Período de actividade | 1930 - 1988 |
| Empregador | Escola Juilliard Federal Theatre Project (en) |
| Lingua | Lingua inglesa |
| Obra | |
| Arquivos en | |
| Familia | |
| Cónxuxe | Joan Courtney (en) (1952–1988) Zita Johann (pt) (1929–1933), divorcio |
| Parella | Henrietta Bingham (pt) |
Premios
| |
         | |
Traxectoria editar
Houseman naceu en Bucarest. A súa nai era británica e o seu pai un xudeu nado en Alsacia. Estudou en Inglaterra e traballo no comercio de cereais antes de emigrar aos Estados Unidos en 1925, conseguindo a nacionalidade estadounidense en 1943.[1]
Houseman entrou no mundo do teatro tralo crac do 29. A súa primeira oportunidade importante chegou cando foi contratado polo músico Virgil Thomson para dirixir Four Saints in Three Acts, colaboración de Thomson con Gertrude Stein.[2]
En 1934 buscaba un elenco para a obra que producía baseada no drama de Archibald MacLeish, Panic, sobre un financeiro de Wall Street afectado pola crise de 1929. A pesar de que a personaxe central era un home de máis de cincuenta anos, Houseman obsesionouse cun actor novo chamado Orson Welles que vira en Romeo e Xulieta. Welles aceptou deixar a obra para entrar na produción de Panic. A pesar de que a obra obtivo críticas indiferentes, supuxo o inicio da frutífera colaboración entre Welles e Houseman, que deu lugar á produción de Macbeth, dirixida por Welles con actores de raza negra (1936), o musical The Cradle Will Rock (1937) e as obras para a radio do Mercury Theatre, coma a emisión de The War of the Worlds, adaptada da novela de H. G. Wells (1938).
A ruptura entre ambos os dous chegou coa escritura do guión de Cidadán Kane (1941), que Houseman afirmaba que correspondía a Herman J. Mankiewicz máis ca a Welles.
Trala ruptura, Houseman seguiu dirixindo (The Devil and Daniel Webster, 1939) e producindo obras teatrais e chegou a ser o vicepresidente de David O. Selznick Productions. Durante a segunda guerra mundial converteuse no xefe da división de ultramar da oficina de información.
Entre 1945 e 1962 produciu dezaoito filmes para Paramount, Universal e Metro-Goldwyn-Mayer, incluíndo The Blue Dahlia (1946) e Julius Caesar (1953) (for which he received an Academy Award nomination for "Best Picture"). Porén a súa popularidade para o público chegou coa súa interpretación do profesor Charles Kingsfield no filme The Paper Chase (1973), polo que gañou o Oscar ao mellor actor secundario e que repetiu na serie homónima.
Representacións de Houseman no cinema editar
Houseman foi interpretado por Cary Elwes no filme de Tim Robbins Cradle Will Rock (1999) e por Eddie Marsan no filme de Richard Linklater Me & Orson Welles (2009).
Filmografía editar
| Ano | Filme | Personaxe | Notas |
|---|---|---|---|
| 1938 | Too Much Johnson | Duelist | |
| 1964 | Seven Days in May | Vice-Adm. Farley C. Barnswell | sen acreditar |
| 1973 | The Paper Chase | Charles W. Kingsfield Jr. | |
| 1975 | Os tres días do cóndor | Wabash | |
| Rollerball | Bartholomew | ||
| 1976 | St.Ives | Abner Procane | |
| 1976 | The Adams Chronicles | Justice Gridley | |
| 1978 | The Cheap Detective | Jasper Blubber | |
| 1979 | Old Boyfriends | Doctor Hoffman | |
| 1980 | The Fog | Mr. Machen | |
| Gideon's Trumpet | Earl Warren | ||
| A Christmas Without Snow | Ephraim Adams | ||
| My Bodyguard | Mr. Dobbs | ||
| Wholly Moses! | The Archangel | ||
| 1981 | Ghost Story | Sears James | |
| 1982 | Rose for Emily | Narrador | |
| Murder by Phone | Stanley Markowitz | ||
| 1982 | Winds of War | Aaron Jastrow | |
| 1985 | A.D. | Gamaliel | |
| 1988 | Bright Lights, Big City | Mr. Vogel | |
| Scrooged | El mesmo | ||
| Another Woman | Pai de Marion | ||
| The Naked Gun: From the Files of Police Squad! | Driving Instructor | sen acreditar |
Notas editar
- ↑ Filmreference.com (ed.). "John Houseman". Consultado o 29 de marzo de 2010.
- ↑ Tommasini, Anthony. (1997) Virgil Thomson – Composer on the Aisle, pp.241–243.
Véxase tamén editar
Ligazóns externas editar
- John Houseman na IMDb (en inglés).
- "The Theatre: Marvelous Boy" – Time Magazine 9 de maio de 1938Arquivado 24 de xuño de 2013 en Wayback Machine.
- Entrevista con Howard Koch