Illa Baker

A illa Baker é unha illa coralina estadounidense no océano Pacífico, no grupo de Illas Fénix. É responsabilidade dos Estados Unidos e, aínda que despoboada, os Gardacostas dos Estados Unidos (United States Coast Guard) visitan a illa anualmente.

Illa Baker

(en) Baker Island
Tipo	Área insular dos Estados Unidos Arrecife de coral
Epónimo	Michael Baker
Situado na entidade xeográfica	Illas Fénix
Localizado na área protexida	Refuxio Nacional de Vida Silvestre da Illa Baker
Localización
División administrativa	Illas ultramarinas dos Estados Unidos, Estados Unidos de América
Localización	Océano Pacífico
0°11′41″N 176°28′46″O
Bañado por	Océano Pacífico
Características
Altitude	5 m
Dimensións	1 () km
Punto máis baixo	Océano Pacífico  (0 m )
Punto máis alto	valor descoñecido  (8 m )
Superficie	2,1 km²
Historia
Data de creación ou fundación	1935
Cronoloxía
1818	primeiro avistamento
agosto de 1825	avistamento
1834	visita, ⇒ Michael Baker
1859-1878	minaría de guano
3 de abril de 1935-1942	Programa de Colonización das Illas Americanas Ecuatoriais
1886-1891	minaría de guano
Sitio web	fws.gov…

Historia

Os Estados Unidos tomaron posesión da illa no ano 1857, reclamado sobre a Acta de Illas Guaneras de 1856. Os depósitos de guano foron minados por compañías dos Estados Unidos e Gran Bretaña na segunda metade do século XIX. Unha curta tentativa de colonizar a illa (e tamén Illa Howland) comezou no ano 1935, pero foi interrompido pola segunda guerra mundial e abandonouse.

Actualmente, a illa é unha Reserva Nacional de Vida Silvestre (National Wildlife Refuge) xestionado polo Departamento do Interior dos Estados Unidos (U.S. Department of the Interior). .

Véxase Historia das Illas Pacíficas.

Xeografía

O atol, a medio camiño entre Hawai e Australia, ten unha superficie de 1.4 km² e unha altura máxima de 8 metros sobre o nivel do mar. O seu clima é ecuatorial, con escasas precipitacións, vento constante e sol ardente. A illa está rodeada por un arrecife de coral estreito, o cal é un perigo para os barcos que navegan preto da costa. A súa vexetación é escasa e dispersa, formada por herba, vide de prostrado, e arbustos baixos. A illa carece de árbores e dunha fonte natural de auga potable.

Demografía

A poboación civil dos Estados Unidos evacuou a illa no ano 1942 logo de sufrir ataques aéreos e navais dos xaponeses na segunda guerra mundial, posto que o atol estaba ocupado polas Forzas Armadas dos Estados Unidos, os cales abandonaron a illa logo da guerra.

O acceso ao público só é posible cun permiso especial do Servizo de Pesca e Vida Silvestre dos Estados Unidos, o cal xeralmente só concedese a científicos e educadores. Á metade da costa oeste do atol están situados un cemiterio e os restos de edificacións do extinto asentamento. É visitado anualmente polo Servizo de Pesca e Vida Silvestre dos Estados Unidos (desde xullo de 2000).

Actualmente, o atol atópase despoboado.

Goberno

É territorio dos Estados Unidos non incorporado; administrado en Washington, D.C., polo Servizo de Pesca e Vida Silvestre dos Estados Unidos dos Estados Unidos do Departamento do Interior como de parte do sistema da Reserva Nacional de Vida Silvestre.

Transportes

• Portos e accesos: ningún; só se pode ancorar no litoral, aínda que hai un desembarcadoiro polo medio da costa occidental.
• Aeroportos: hai unha pista de aterraxe abandonada da segunda guerra mundial cunha lonxitude de 1.665 m, que se atopa completamente cuberta de vexetación e é, polo tanto, inservible.

Hai un faro cerca do medio da costa occidental.

0°13′N 176°31′O