Hangul

O han-geul (tamén hangul ou han'gŭl, e previamente han-kul; 한글) é o alfabeto nativo coreano (en contraste cos hanja (漢字), ou caracteres chineses). Cada bloque silábico hangul consta dalgunhas das 24 letras (jamo): 14 consoantes e 10 vogais. Historicamente, tiña 3 consoantes e unha vogal máis.

Han-gul

Estes bloques silábicos poden ser escritos tanto horizontalmente de esquerda a dereita como verticalmente de riba a baixo, as columnas de dereita a esquerda.

Aínda que esta escrita lles poida parecer ideográfica a algúns occidentais, realmente é fonética.

Historia

O rei Sejong o Grande creou un novo alfabeto, denominado Hankul ou Hangul.

Debido á facilidade coa que se aprendía este alfabeto, algúns letrados contemporáneos a Sejong denominárono amkul que significa Letra de mulleres.

Estrutura da escritura en Hangul

As palabras do Hangul están compostas por bloques silábicos, e estes á súa vez en tres partes: un son inicial, un son medio e polo xeral un son final.

Debemos debuxar un cadro imaxinario onde vamos a formar a sílaba e situar a primeira vogal ou consoante na parte superior esquerda deste. Se a vogal que lle segue á primeira letra é horizontal, sitúase baixo desta; se é vertical, á dereita. O son final (ou última letra da sílaba) debe ir baixo, sempre e cando sexa consoante.

Por Exemplo: Amor en coreano dise: Sa-rang = 사랑

O primeiro que debemos facer é identificar as sílabas. Despois, situamos a primeira letra da primeira sílaba (ㅅ) na parte superior esquerda. Logo situamos a vogal (ㅏ). Como esta é vertical, colocámola á dereita da primeira consoante; a nosa sílaba quedaría así: 사 (sa).

O paso a seguir é construír a segunda sílaba. Situamos a primeira letra (ㄹ) na parte superior esquerda do cadro imaxinario. Entón procedemos a colocar a vogal (ㅏ) á dereita da primeira letra. E situamos a última consoante (ㅇ) baixo (recordemos que nunha sílaba a última letra, se é consoante, sitúase baixo). A sílaba quedaría así: 랑.

Unimos as sílabas, e a nosa palabra está lista: 사 (sa)+랑 (rang) = 사랑 (sa-rang).

Outro exemplo:

En Corea, ao oso asignáronlle o seguinte carácter: 곰 (Kom)

Para formar esta sílaba, sitúase a consoante ㄱ (k) na parte superior esquerda, despois sitúase a vogal ㅗ (ou) baixo da consoante, xa que esta última é unha vogal horizontal. E por último colócase a consoante ㅁ (m) na parte inferior.

ㄱ (k) +ㅗ (ou) + ㅁ (m) = 곰 (kom).

Desta maneira pódense escribir todas as palabras coreanas e non coreanas.

Nomes oficiais

O nome moderno Hangeul é un termo acuñado por Xu Sigyeong en 1912, que significa “gran escritura” en coreano arcaico e “escritura coreana” no moderno. Non pode ser escrito en hanja, aínda que a sílaba Han pódese escribir 韓 co significado de “Coreano”. Pronúnciase /hanɡɯl/ (IPA), e pode ser romanizado dos seguintes xeitos:

• Han-geul na Romanización Revisada da lingua coreana. O goberno surcoreano usa este sistema en todas as súas publicacións oficiais en inglés e fomenta o seu uso. Moitas publicacións recentes adoptaron este sistema.
• Han’gŭl en McCune-Reischauer.
• Hankul na Romanización Yale.

O seu nome orixinal foi 훈민정음 (Hunmin Jeong-um) Os norcoreanos prefiren chamalo Chosŏn'gŭl (조선글) debido aos diferentes nomes de Corea.

Nomes coloquiais

• Jeongeum, abreviación do oficial Hunmin Jeongeum.
• Urigeul (우리글 "a nosa escritura") é usada en ambas as repúblicas coreanas, mais non por non coreanos.

O Han-geul foi ocasionalmente denigrado por aqueles que preferiron o tradicional Hanja (漢字) ata principios do século XX:

• Eonmun (언문 諺文 "escritura vernácula").
• Amgeul (암글 "escritura feminina"): 암 é un prefixo que indica feminidade. A muller foi considerada inferior ao home na Corea tradicional.
• Ahaegeul (아해글 "escritura de nenos")

Jamo

Jamo (자모; 字母) son as letras que conforman o alfabeto han-geul. O nome “jamo” provén de ja-eum (“vogal”; 자음; 母音; literalmente, son nai) e mo-eum (“consoante”; 모음; 子音 ou son fillo, literalmente).

Son 51 e componse de:

• 21 vogais.
  • 10 vogais simples (om).
  • 11 ditongos.
• 30 consoantes.
  • 14 consoantes simples.
  • 5 consoantes dobres.
  • 11 consoantes complexas.

ㄱ	ㄴ	ㄷ	ㄹ	ㅁ	ㅂ	ㅅ
k, g	n	t, d	l, r	m	p, b	s
ㅇ	ㅈ	ㅊ	ㅋ	ㅌ	ㅍ	ㅎ
**(mudo)/ng	ch, j	ch	k	t	p	h
ㅏ	ㅑ	ㅓ	ㅕ	ㅗ	ㅛ	ㅜ	ㅠ	ㅡ
a	ya	eo	yeo	ou	eu	ou	yu	eu
ㅐ	ㅒ	ㅔ	ㅖ
ae	yae	e	ye	leo

Hangul Jamo 한글 자모

Letras simples
Consoantes					Vogais
Jamo	Nome	Romanización	Pron.	API	Jamo	Nome	Rom.	Pron.	API
ㄱ	기역 (giyeok)	g / k	gu / k	[k-]/[-k̚]	ㅏ	아 (a)	a	a	[-a-]
ㄴ	니은 (nieun)	n	n	[n-]/[-n]	ㅑ	야 (ya)	ya	ya	[-ja-]
ㄷ	디귿 (digeut)	d / t	d / t	[d-]/[-t̚]	ㅓ	어 (eo)	eo	o (o aberto)	[-ʌ-]
ㄹ	리을 (rieul)	r diante de vogal, l diante de consoante ou final de palabra.	r/l	[ɾ-]/[-ʎ]	ㅕ	여 (yeo)	yeo	yo (o aberto)	[-jʌ-]
ㅁ	미음 (mieum)	m	m	[m-]/[-m]	ㅗ	오 (o)	o	ô	[-o-]
ㅂ	비읍 (bieup)	b / p	b/p	[b-]/[-p̚]	ㅛ	요 (yo)	yo	yô	[-jo-]
ㅅ	시읏 (siut)	s / t	s/t	[s-]/[-t̚]	ㅜ	우 (u)	u	ou	[-u-]
ㅇ	이응 (ieung)	ng	ng	[-ŋ]	ㅠ	유 (yu)	yu	you	[-ju-]
ㅈ	지읒 (jieut)	j / t	dj/t	[tɕ-]/[-t̚]	ㅡ	으 (eu)	eu	eu	[-ɯ-]
ㅊ	치읓 (chieut)	ch / t	tch/t	[tɕʰ-]/[-t̚]	ㅣ	이 (i)	i	i	[-i-]
ㅋ	키읔 (kieuk)	k	kh	[kʰ-]/[-k̚]
ㅌ	티읕 (tieut)	t	th	[tʰ-]/[-t̚]
ㅍ	피읖 (pieup)	p	ph	[pʰ-]/[-p̚]
ㅎ	히읗 (hieut)	h / t	h / t	[x-]/[-t̚]
Letras compostas
Consoantes dobres					Vogais compostas
Jamo	Nome	Romanización	Pron.	API	Jamo	Nome	Rom.	Pron.	API
ㄲ	쌍기역 (ssanggiyeok)	kk	k appuyé	[kʼ-]/[-k̚]	ㅐ	애 (ae)	ae	è	[-ɛ-]
ㄸ	쌍디귿 (ssangdigeut)	tt	t appuyé	[tʼ-]/[-t̚]	ㅒ	얘 (yae)	yae	yè	[-jɛ-]
ㅃ	쌍비읍 (ssangbieup)	pp	p appuyé	[pʼ-]/[-p̚]	ㅔ	에 (e)	e	é	[-e-]
ㅆ	쌍시옷 (ssangsiot)	ss	s appuyé	[sʼ-]/[-t̚]	ㅖ	예 (ye)	ye	yé	[-je-]
ㅉ	쌍지읒 (ssangjieut)	jj	tch appuyé	[tɕʼ-]/[-t̚]	ㅘ	와 (wa)	wa	wa	[-wa-]
Grupos consonánticos					ㅙ	왜 (wae)	wae	wè	[-wɛ-]
Jamo	Nome	Romanización	Pron.	API	ㅚ	외 (oe)	oe	wi	[-wi-]
ㄳ	기역 시옷 (giyeok siot)	ks	x	[-k̚]/[-ks-]	ㅝ	워 (weo)	weo	wo (o aberto)	[-wʌ-]
ㄵ	니은 지읒 (nieun jieut)	nj	ndj	[-n]/[-ntɕ-]	ㅞ	웨 (we)	we	wé	[-we-]
ㄶ	니은 히읗 (nieun hieut)	nh	nh	[-n]/[-nx-]	ㅟ	위 (wi)	wi	wi	[-wi-]
ㄺ	리을 기억 (rieul giyeok)	lg	lg	[-ʎ]/[-ʎg-]	ㅢ	의 (ui)	eui	euil	[-ɰi-]
ㄻ	리을 미음 (rieul mieum)	lm	lm	[-ʎ]/[-ʎm-]
ㄼ	리을 비읍 (rieul bieup)	lb	lb	[-ʎ]/[-ʎb-]
ㄽ	리을 시옷 (rieul siot)	ls	ls	[-ʎ]/[-ʎs-]
ㄾ	리을 티읕 (rieul tieut)	lt	lt	[-ʎ]/[-ʎtʰ-]
ㄿ	리을 피읖 (rieul pieup)	lp	lph	[-ʎ]/[-ʎpʰ-]
ㅀ	리을 히읗 (rieul hieut)	lh	lh	[-ʎ]/[-ʎx-]
ㅄ	비읍 시옷 (bieup siot)	bs	ps	[-p̚]/[-ps-]

Cada consoante en han-geul corresponde a un só fonema na lingua coreana. Porén, estas poden variar de pronunciación a ouvidos estranxeiros. A primeira consoante indica a pronunciación que se escoita ao comezo da palabra, e a segunda, cando non sexa así.

Por exemplo, no caso da palabra 비비다, que significa esfregar, escóitase como pibida. Recorde que os coreanos recoñecen un só fonema ㅂ(bieup) nas dúas sílabas, e non lles son distintas, como adoitamos pensar. De forma análoga, en galego pode pórse un exemplo con palabras como "dedo". O primeiro D corresponde a unha consoante dental oclusiva sonora, e o segundo D a unha dental fricativa sonora. Para un galegofalante, a letra D ten sempre a mesma pronuncia aínda que a fagamos de diferente forma sen sequera darnos conta diso.

• A letra ㅇ(ieung) é un caso particular. Esta letra representa unha consoante muda ao comezo dunha palabra, mais tamén o fonema 'ng' cando se usa como batchim. A razón é simple: A letra que orixinalmente representaba o fonema 'ng', chamado yet-ieung, chegou a se fundir nun só co ieung co pasar do tempo.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Exercicios para aprender o alfabeto coreanoArquivado 29 de maio de 2014 en Wayback Machine.
• Alfabeto coreano e pronuncioación de Omniglot
• Titorial en liña de Hangul en Langintro.com
• Táboa de Hangul