O grupo Niuas é o arquipélago máis setentrional e afastado de Tonga. Consta tan só de tres illas volcánicas: Niuatoputapu, Niuafo´ou e Tafahi. Administrativamente é unha das cinco divisións de Tonga, con capital en Hihifo da illa Niuatoputapu, pero gobernada desde Nuku'alofa, a capital en Tongatapu.

Localización da illas

O nome «niua» significa 'folla de palma' e indica a gran cantidade de cocos. É un nome moi utilizado en diferentes lugares da Polinesia, significativamente na illa e estado de Niue.

As Niuas quedan moi illadas, cuns enlaces aéreos e marítimos irregulares. Non existe turismo e mantivéronse as tradicións tonganas. Os datos básicos das illas do grupo son:

Illa Poboación (1996) Área (km²) Densidade Coordenadas
Niuafo´ou 735 50,27 14,6 15°36′S 175°38′O / -15.600, -175.633
Niuatoputapu 1.161 18,00 64,5 16°0′S 173°47′O / -16.000, -173.783
Tafahi 122 3,42 35,7 15°51′S 173°44′O / -15.850, -173.733
TOTAL 2.018 71,69 28,1

Ademais, a 38 km ao norte de Tafahi, atópase o arrecife Curacoa dividido en dúas partes separadas 90 m. A 6 km ao suroeste do arrecife atópase o volcán submarino de Curacoa, e a 10 km máis ao sur atópase o banco Curacoa de 18 m de profundidade.

As Niuas foron descubertas polos holandeses Jacob Le Maire e Willem Schouten en 1616, no camiño de leste para oeste entre Rangiroa, nas Tuamotu, e as illas Hoorn, en Wallis e Futuna. A primeira illa bautizárona como Cocos. É Tafahi, precisamente a única das tres Niuas que non leva o prefixo niua. Mentres estaban negociando chegaron os veciños de Niautoputapu e atacáronlles por sorpresa. Bautizaron esta illa como Verraders Eylandt, illa dos Traidores. Seguindo a súa ruta ao oeste atoparon a terceira illa, Niuafo'ou, onde esperaban atopar auga e víveres e denominárona Goede Hoop, Boa Esperanza, de forma precipitada xa que non atoparon onde fondear.